Αν φτιάχνετε συχνά παγάκια στο ψυγείο σας, ίσως θα έχετε παρατηρήσει τον «ανεξήγητο» σχηματισμό κάποιων μικροσκοπικών σταλαγμιτών πάνω από μερικά από τα παγάκια.

Το νερό είναι μια από τις λιγοστές ουσίες που διαστέλλονται όταν παγώνουν. Αν σχηματιστεί μια κρούστα πάγου που έχει όμως μια μικρή τρύπα σε κάποιο σημείο της, η κρούστα μπορεί να παγιδέψει το υγρό από κάτω, μη αφήνοντάς του άλλο χώρο να εκταθεί καθώς παγώνει, παρά μόνο μέσα από τη μικροσκοπική τρύπα. Καθώς το υγρό νερό βγαίνει αργά πάνω από την κρούστα πάγου, παγώνει κι αυτό εξωτερικά σχηματίζοντας μια κούφια ακίδα γεμάτη νερό. Το νερό συνεχίζει να ανεβαίνει μέσα από την ακίδα σχηματίζοντας μια μακριά και λεπτή «καμινάδα». Τελικά, βέβαια, όλο το νερό παγώνει και γίνεται στερεό, οπότε παύει να μεγαλώνει και η ακίδα. Η ενέργεια που απαιτείται για να ανέβει το νερό μέσα στην ακίδα προέρχεται εξ ολοκλήρου από την ενέργεια που απελευθερώνεται κατά τη διαδικασία της πήξης(είναι η ενέργεια που πρέπει να αφαιρεθεί μέσω του ψυγείου, που λειτουργεί ως αντλία θερμότητας, ώστε το υγρό νερό να παγώσει).

Η εμφάνιση του φαινομένου, καθώς και το μέγεθος της σχηματιζόμενης ακίδας εξαρτώνται κυρίως από τις συνθήκες ψύξης με ιδανική θερμοκρασία τους -7 βαθμούς Κελσίου. Επιπλέον, ευνοϊκοί παράγοντες είναι η χρήση καθαρού νερού και δοχείου με κάθετα τοιχώματα. Ακίδες πάγου εμφανίζονται και στη φύση, σε μικρές λακκούβες νερού ή ρηχά δοχεία με νερό που αφήνονται έξω τις πολύ κρύες νύχτες του χειμώνα. Δεν εμφανίζονται όμως σε μεγαλύτερα υδάτινα σώματα, όπως οι λίμνες, επειδή λόγω της ποσότητας και της μεγάλης λανθάνουσας θερμότητας του νερού ο ρυθμός ψύξης τους είναι πολύ αργός.