Ο τίτλος παραπέμπει σε ερωτική συνεύρεση και σε «σύλληψη»! Μια ξανθιά (στην κυριολεξία, αλλά και από το ανέκδοτο), ηθικών αρχών και από σπίτι, χαζοχαρούμενη, όπως είναι, μεθάει σε ένα μπαρ. Στο μεθύσι της τη συνοδεύει ένας άλλος χαζοχαρούμενος. Ενας άνεργος και ανεπρόκοπος κομπιουτεράκιας.

Το χαζοχαρούμενο ζευγάρι, έτσι όπως δεν έχει καταλάβει τίποτα από τη ζωή, μετά το μπαρ βρέθηκε στο ίδιο κρεβάτι. «Με την Πρώτη», λοιπόν, πιάνουν παιδί. Και αρχίζει το μεγάλο δίλημμα. Να το κρατήσουν ή να μην το κρατήσουν; Να το κρατήσουν!

Το παιδί, λοιπόν, δηλαδή το έμβρυο, γιατί παιδί δε βλέπουμε, επιδρά καταλυτικά! Η χαζοχαρούμενη γίνεται ακόμα πιο χαζοχαρούμενη και ο κομπιουτεράκιας πιο ... (δε μου επιτρέπεται η λέξη). Αφήνει την ελευθερία του και χώνεται μέχρι το λαιμό στο μεγάλο ποτάμι της αμερικάνικης προπαγάνδας: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια!

Δεν είναι μόνο το θέμα που είναι χαζό! Χαζή είναι και η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες, και η φωτογραφία και τα ντεκόρ! Ειλικρινά, όσο και να λέω και να νομίζω ότι ξέρω τον κόσμο, δεν μπορώ να φανταστώ ποιος μπορεί, και για ποιο λόγο, να δει τέτοιες ταινίες. Και όμως τις βλέπουν! Μα δεν έχουν τίποτα, μα τίποτα να πουν. Στ' αλήθεια! Δεν έχουν ούτε καν πλάκα.

Παίζουν: Σεθ Ρόγκεν, Κάθριν Χέιλ, Πολ Ρουντ, Λέσλι Μαν.