• ΤΑ ΜΗΛΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ,του Αντρες Τόμας Γιένσεν.

Ενας παπάς γνωρίζει τα μαρτύρια (τιμωρία) του Ιώβ! Ο,τι βάλει ο νους σας, του συμβαίνει! Εκείνος, όμως, δε βαρυγκωμά. Αντίθετα είναι πάντα με ένα χαμόγελο και πάντα έτοιμος να βοηθήσει. Στην εκκλησία του, που βρίσκεται κάπου στο πουθενά, έρχονται και εκτίουν την ποινή τους (κοινωνικές υπηρεσίες) διάφοροι κακοποιοί. Ενας απ' αυτούς, αφού πρώτα, με πολύ βίαιους τρόπους, θα προσπαθήσει να βγάλει τον παπά από την πλάνη του, να τον κάνει να παραδεχτεί ότι δεν είναι ο διάβολος που τον τιμωρεί αλλά ο θεός, τελικά, θα χάσει τη μάχη και θα γίνει ο βοηθός του!

Η ταινία που κινείται, τόσο στη φόρμα της όσο και στο περιεχόμενό της, στο χώρο της μαύρης κωμωδίας, παρότι δείχνει να το διασκεδάζει και να αστειεύεται, τελικά πάσχει από παιδικά φιλοσοφικά σύνδρομα. Η θέση της, ότι τα όρια ανάμεσα στο κακό και στο καλό είναι ελάχιστα, και το παράδειγμα που χρησιμοποιεί (ένας νεοναζί μεταμελείται και γίνεται βοηθός του παπά) είναι αφελή, για να μην πω επικίνδυνα!

Αφελής, αν όχι και αυτή επικίνδυνη, είναι και η «πρόταση» της ταινίας. Η πρόταση που λέει «δώστε στον καθένα να κάνει αυτό που επιθυμεί (στον Αδάμ της ταινίας να φτιάξει μια μηλόπιτα) και με αυτό τον τρόπο θα τον αποτρέψετε να παραστρατήσει! Αν ήταν τόσο εύκολα τα πράγματα, θα φορούσαμε όλοι... άμφια! Δυστυχώς ο «θεός» (ούτε ο παπάς της ταινίας) δε σταμάτησαν στο Ιράκ! Και στα φιλοσοφικά ζητήματα δε χωράνε αστεία!

Παίζουν: Ούλριχ Τόμσεν, Νικολάι Λίε Καάς, Πάπρικα Στιν, Μανς Μίκελσεν κ.ά.

• Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ, του Βίκτορ Σάλβα.

Ο συγγραφέας του βιβλίου, στο οποίο στηρίζεται η ταινία, ο Νταν Μίλμαν, εδώ και κάμποσα χρόνια γυρίζει τον κόσμο και κάνει διαλέξεις με θέμα, «πρακτική σοφία και οι άμεσες εφαρμογές της στην καθημερινή ζωή (σχέσεις, υγεία και οικονομικά). Ετούτες τις μέρες βρίσκεται (για διαλέξεις και προώθηση της ταινίας) στην Ελλάδα!

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ταινία. Ενας νεαρός αλαζόνας, με τη βοήθεια ενός σύγχρονου Σωκράτη (ναι, έτσι τον λένε στην ταινία!) μετά από ένα ατύχημα «σκύβει» στο εσωτερικό του και «βρίσκει» τον εαυτό του. «Αγαπάει τον εαυτό του», «βεβαιώθηκε πως δεν υπάρχουν ασήμαντες στιγμές», ανακάλυψε πως «οι αληθινές μάχες δίνονται μέσα μας»!

Αν έχετε βάλει τον εαυτό σας σε τιμωρία, να πάτε να ακούσετε τη διάλεξη και αμέσως μετά να πάτε να δείτε και την ταινία!

Παίζουν: Νικ Νόλτε, Σκοτ Μέκλοβιτς, Αμι Σμαρτ.

• ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ, του Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ.

Η δεύτερη ταινία της ομώνυμης αιματοβαμμένης σειράς. Με την επιστροφή του καπιταλισμού στη Ρωσία, το αίμα, και στον κινηματογράφο, ρέει άφθονο. Μάλιστα, οι σημερινοί Ρώσοι κινηματογραφιστές πλειοδοτούν!

Δεν είναι η αγάπη μου για τη Ρωσία, ούτε ο πόνος μου για τον κινηματογράφο, που με έκανε να αηδιάσω την ταινία. Είναι η άκρατη βία της και η χυδαία κακογουστιά της.

Ο,τι συμβαίνει στην οθόνη, παρότι υπάρχουν τεχνικές αρετές, μοιάζει με μαϊμού που της έχουν βάψει τον κώλο. Δεν μπορείς να ακούς ρώσικα και να βλέπεις αυτό το οπτικό μακελειό. Μόνον αν θέλετε να δείτε την κατάντια - και να πονέσετε - να πάτε να δείτε την ταινία!

Παίζουν: Κονσταντίν Καμπένσκι, Βλαντιμίρ Μεσχόφ, Μαρίγια Ποροσίνα.