Οι δομές για τους ηλικιωμένους - όπως τα ΚΑΠΗ και «Βοήθεια στο Σπίτι» - εκφυλίζονται, αντί να εξελιχτούν σε κύτταρα για τη διατήρηση της καλής υγείας και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων, τονίστηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την 1η Οκτώβρη που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Μέρα για την Τρίτη Ηλικία. Λογική συνέπεια λέμε εμείς μιας πολιτικής που δεν αντιμετωπίζει την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών ως κρατική υποχρέωση που δίνεται δωρεάν στους έχοντες την ανάγκη τους.

Εκτός, όμως, απ' τις δομές ένας στους δύο συνταξιούχους - χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ - ζουν με συντάξεις μικρότερες από 500 ευρώ το μήνα και υποβάλλονται στο μαρτύριο των ατέλειωτων αναμονών για να εισπράξουν τελικά υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Τόσο ο εκφυλισμός των υπαρχουσών δομών, όσο και η πολιτική λιτότητας στις συντάξεις είναι μια πολιτική που εκπέμπεται απ' τις Βρυξέλλες και την εφάρμοσαν με συνέπεια τα κόμματα που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα. Μάλιστα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ θεσμοθέτησαν τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων, τόσο κερδοσκοπικού όσο και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Κι ύστερα κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ενωση έρχονται να δείξουν το «ενδιαφέρον» τους για την Τρίτη Ηλικία με κάποια προγράμματα - που έχουν ημερομηνία λήξης - και τη βοήθεια των εθελοντών. Ομως, οι ηλικιωμένοι της χώρας μας έχουν αποδείξει με τους αγώνες τους, πως μπορεί να είναι απόμαχοι της δουλιάς, αλλά δεν είναι και απόμαχοι της ζωής.