Ενα ακόμα σημαντικό βήμα προς την αντιδραστική ενοποίηση της ΕΕ έκαναν οι 27 ηγέτες των κρατών - μελών της με την έγκριση της λεγόμενης μεταρρυθμιστικής συνθήκης στη Λισαβόνα, μεγαλώνοντας ταυτόχρονα και το χάσμα που χωρίζει το ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων με τους λαούς.

Μπορεί οι 27 επικεφαλής των κρατών - μελών της ΕΕ να άνοιξαν σαμπάνιες για να πανηγυρίσουν την έξοδο από την κρίση που την ταλαιπώρησε τα προηγούμενα δυόμισι χρόνια, αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι βρίσκονται μακριά και απέναντι από τις ανάγκες και τη θέληση των λαών. Αυτός είναι ο λόγος που φρόντισαν να μην τεθεί στην κρίση των λαών (δημοψηφίσματα), μεταμφιέζοντας το «ευρωσύνταγμα» σε «συνθήκη».

Από τις δηλώσεις των ηγετών της ΕΕ και των αξιωματούχων των Βρυξελλών προκύπτει σαφώς η βούλησή τους να χρησιμοποιήσουν τη νέα ευρωσυνθήκη ως ένα επιπλέον εργαλείο για να δώσουν ώθηση στη συντεταγμένη και ολομέτωπη επίθεση κατά των λαών, εντός και εκτός της ΕΕ. Ηταν τέτοια η επιθυμία τους να φύγουν από τη Λισαβόνα με συμφωνία πάνω στο «ευρωσύνταγμα», ώστε έδωσαν ό,τι ζητούσαν οι «διαφωνούντες» (Πολωνία, Ιταλία, κ.ά.).

Με τη λεγόμενη ευρωσυνθήκη η ΕΕ ισχυροποιείται και θωρακίζεται ακριβώς σε αυτή την κατεύθυνση, επισφραγίζοντας και μέσα από το κείμενο των 250 σελίδων που εγκρίθηκε στη Λισαβόνα το βαθιά αντιδραστικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της.

Οι ηγέτες της ΕΕ κατέληξαν τα ξημερώματα της Παρασκευής σε τελική συμφωνία για την αντιδραστική συνθήκη και έσπευσαν να το γιορτάσουν. «Με αυτή τη συνθήκη, η Ευρώπη δείχνει ότι ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός για το μέλλον κινείται... Καταφέραμε να εξέλθουμε από το τυφλό αδιέξοδο στο οποίο είχαμε βρεθεί», δήλωσε περιχαρής ο προεδρεύων, Πορτογάλος πρωθυπουργός, Ζοζέ Σόκρατες. Οι ηγέτες συνεχάρησαν ο ένας τον άλλον με ανακούφιση και επικύρωσαν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με σαμπάνια. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μπαρόζο, ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου: «Οπως έχουμε πει πολλές φορές, αυτή η μεταρρύθμιση δεν είναι από μόνη της το τέλος. Με αυτούς τους θεσμούς τώρα, μπορούμε να δώσουμε προσοχή στις πιο σημαντικές προτεραιότητες για τους πολίτες μας».

Η συμφωνία θα υπογραφεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 13 του Δεκέμβρη και αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διαδικασία της επικύρωσής της, κυρίως από τα εθνικά Κοινοβούλια, καθώς αυτή τη φορά μόνο η Ιρλανδία αναμένεται να διοργανώσει δημοψήφισμα για την έγκριση της μεταρρυθμιστικής συνθήκης απευθείας από το λαό. Στόχος είναι η νέα ευρωσυνθήκη να τεθεί σε εφαρμογή το 2009.

Η προπαγάνδα της ΕΕ επικεντρώνει σε ορισμένες συμβολικού μάλλον χαρακτήρα αλλαγές που επέρχονται μέσω της μεταρρυθμιστικής συνθήκης στη λειτουργία της ΕΕ, όπως η κατάργηση της εκ περιτροπής προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η αντικατάστασή της από έναν μόνιμο πρόεδρο ή του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ στα θέματα εξωτερικής πολιτικής ώστε η ΕΕ να μιλάει «με μια φωνή» προς τα έξω. Αποκρύβουν όμως τις πιο ουσιαστικές διατάξεις που ενισχύουν τον επιθετικό και αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ.

Η μεταρρυθμιστική συνθήκη:

-- Καταργεί το βέτο και καθιερώνει ειδική πλειοψηφία προς όφελος των πιο ισχυρών κρατών - μελών για όλα τα ζητήματα, θίγοντας την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία των χωρών της ΕΕ. Χαρακτηριστική περίπτωση η κατάργηση του βέτο σε θέματα δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων (αστυνομική και δικαστική συνεργασία στις ποινικές υποθέσεις - Europol, Eurojust). Η ομοφωνία παραμένει στους τομείς «άμυνας», φορολογίας, κοινωνικής ασφάλισης, πολιτισμού.

-- Υιοθετεί την αρχή της διπλής πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ. Η λήψη μιας απόφασης δηλαδή απαιτεί την υποστήριξη του 55% των κρατών - μελών (δηλαδή 15 από τα 27) με τον όρο να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της ΕΕ.

-- Εκχωρεί ακόμη περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών -μελών στα διακρατικά όργανα της ΕΕ.

-- Θεσπίζει τη «ρήτρα αλληλεγγύης» που ουσιαστικά υιοθετεί το δόγμα των ΗΠΑ για τον προληπτικό πόλεμο και με πρόσχημα την προστασία των πολιτών από τρομοκρατική επίθεση στην πραγματικότητα εντείνει την τρομοκρατία κατά των λαών.

Προκειμένου να επιτευχθεί η χτεσινή συμφωνία οι 27 είπαν «ναι» σε όλες τις ενστάσεις. Η Ιταλία κέρδισε άλλη μία έδρα (73) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσες δηλαδή και η Βρετανία. Η Πολωνία εξασφάλισε εγγυήσεις ότι η πρόβλεψη που επιτρέπει στις μικρές ομάδες κρατών να καθυστερούν τη λήψη αποφάσεων στην ΕΕ μπορεί να ανατρέπεται μόνο με ομοφωνία και, επιπλέον, κέρδισε μία μόνιμη θέση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. «Η Πολωνία πέτυχε όλα όσα ήθελε», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Πρόεδρος της χώρας, Λεχ Καζίνσκι. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Γκ. Μπράουν, στην προσπάθειά του να απαντήσει στις εσωτερικές πιέσεις για δημοψήφισμα, υπεραμύνθηκε των νέων ρυθμίσεων που ζήτησε το Λονδίνο ώστε να διασφαλιστεί ότι η εθνική κυριαρχία της Βρετανίας δε θα υπονομεύεται από τη νέα συνθήκη. «Σε κάθε σημείο είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τα βρετανικά εθνικά συμφέροντα και να διασφαλίσουμε ότι διαφυλάσσονται τα συμφέροντα του βρετανικού λαού», δήλωσε ο Γκόρντον Μπράουν, χρησιμοποιώντας 19 φορές τον όρο «βρετανικά εθνικά συμφέροντα» στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε. Υπήρξαν επίσης συμβιβασμοί σε θέματα που έθεσαν η Αυστρία και η Βουλγαρία.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, εξέφρασε την ικανοποίησή του «για την επιτυχή κατάληξη επιτέλους» της Διακυβερνητικής Διάσκεψης και την υιοθέτηση του κειμένου για τη μεταρρυθμιστική συνθήκη. Επιχειρώντας να πλασαριστεί στο «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ έσπευσε να δηλώσει ότι «η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα επικυρώσουν τη μεταρρυθμιστική συνθήκη». Συνεργάτες του διέδιδαν ότι αυτό θα γίνει το πρώτο εξάμηνο του 2008 και πιθανότατα τους πρώτους δύο μήνες του καινούριου χρόνου.

Σε κάθε περίπτωση είναι φανερό ότι οι λαοί δεν έχουν κανένα λόγο να συμμετέχουν στους πανηγυρισμούς των κυβερνήσεων της ΕΕ για την επιτυχία της Λισαβόνας. Ακριβώς γιατί η όποια ισχυροποίηση της ΕΕ στρέφεται εναντίον τους. Οσο πιο πολύ ενισχύεται το ευρωοικοδόμημα των πολυεθνικών τόσο περισσότερο πιο ευάλωτα γίνονται τα συμφέροντα των λαών.