Τατούλης, Γιαννόπουλος, Πολύδωρας, Τσιαρτσώνης, μα - κυρίως - Καραμανλής. Διότι η εικόνα και η συμπεριφορά των λαλίστατων πρώην υπουργών (που απόκτησαν φωνή «αντάρτικη» και «καταγγελτική» όψιμα και αφού πρώτα έχασαν τον υπουργικό θώκο) δεν αφορούν μόνο τους ίδιους. Αφορούν και τον αρχηγό τους, τον πρωθυπουργό, αφού επί τέτοιου «στρατεύματος» ηγείται ο κ. Καραμανλής. `Η όπως θα έλεγε και ο Μάρκος Αντώνιος, ο καθένας αξίζει τόσο όσο αξίζουν εκείνα (και εκείνοι) για τα οποία πασχίζει. Αυτό δε για το οποίο εσχάτως πασχίζει ο κ. Καραμανλής είναι να μη διαταραχτεί η εμπιστοσύνη του κ. Τατούλη στο πρόσωπό του...

*

Ανάλογη η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα που η «κουτάλα» απομακρύνθηκε ακόμα περισσότερο, θυμήθηκαν ότι αναμεταξύ τους ήταν κι αυτοί, οι κλέφτες και τα λαμόγια, που «πλούτισαν».

Οτι το «όλον ΠΑΣΟΚ», το «ενωμένο και δυνατό» - που μόλις πριν 40 μέρες ζητούσε την ψήφο του λαού - αποτελείται από «υπονομευτές», «ανίκανους», «συκοφάντες», «διαπλεκόμενους», «Φύρερ», «καθεστωτικούς», «βαρόνους», «αριβίστες», «μαϊμούδες», «εξουσιολάγνους», «μικροκομματάρχες» κλπ., κλπ., κλπ...

*

Ολοι αυτοί, γαλάζιοι και πράσινοι, αφού ξεκατινιαστούν όσο ξεκατινιαστούν, αναδεικνύοντας το «μεγαλείο» των «αρχών» και των «αξιών» του δικομματισμού, θα ξαναζητήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού. Για να τον υπηρετήσουν, φυσικά...