«Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, ο αγώνας για κάθε λαϊκό πρόβλημα προβάλλει την ανάγκη να δεθεί με την πάλη για τη συγκρότηση του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Λαϊκού Μετώπου πάλης, που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανατροπή της εξουσίας και της κυριαρχίας των μονοπωλίων για τη λαϊκή, τη σοσιαλιστική εξουσία. Ωστε να γίνουν κοινωνική περιουσία τα πιο σύγχρονα δημιουργήματα της εργασίας, τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής».

Τα παραπάνω σημείωσε ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΘ του ΚΚΕ, μιλώντας χτες βράδυ στους εργαζόμενους που συμμετείχαν στην εκδήλωση για τα 90χρονα της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που διοργάνωσαν οι εργατοϋπαλληλικές οργανώσεις της ΚΟΘ του ΚΚΕ. Και τους κάλεσε να βαδίσουν σ' αυτό το δρόμο. Να απορρίψουν τις θεωρίες για τη δημιουργία νέων οργανωτικών υποκειμένων, τύπου φόρουμ, που μιλούν για κανόνες ρύθμισης και εξανθρωπισμού της «παγκοσμιοποίησης» υπέρ των φτωχών. Γιατί, όπως είπε, «αποσκοπούν στο να αποτρέψουν αυτό που αντικειμενικά ισχύει και σήμερα. Οτι η ταξική πάλη, η πάλη ενάντια στα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, έχει στην πράξη αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα, οδηγεί στο σοσιαλισμό, στη σοσιαλιστική επανάσταση».

Ο Κ. Αβραμόπουλος ξεκαθάρισε ότι για το ΚΚΕ, η ουσία του σοσιαλισμού είναι η κοινωνική ιδιοκτησία, ο κεντρικός σχεδιασμός, η ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών σε όλο και ανώτερο επίπεδο, η προσωπική ευθύνη στην κοινωνική εργασία, αλλά και ο εργατικός κοινωνικός έλεγχος. Και σημείωσε: «Αυτό το σοσιαλισμό πλουτίζουμε όλο και περισσότερο στην πολιτική μας αντίληψη, στις θέσεις και στις επεξεργασίες μας, γι' αυτόν παλεύουμε, πρώτα από όλα στη χώρα μας, αλλά και για την ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος».

Νωρίτερα αναφέρθηκε στην ίδρυση του ΚΚΕ που υπήρξε γέννημα της ανάπτυξης της εργατικής τάξης στην Ελλάδα. Σημείωσε όμως ότι «αναμφίβολα η συγκρότησή του, αυτή η ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ωρίμανση της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, επιταχύνθηκε στις συνθήκες της παγκόσμιας αλλαγής που έφερε στο συσχετισμό των δυνάμεων η Οχτωβριανή Επανάσταση».

Και πρόσθεσε: «Το κοινό μεταξύ του Κόμματος των Μπολσεβίκων στη Ρωσία του 1917 και του ΚΚΕ σήμερα, είναι η προσήλωση στο στόχο της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Είναι η προσήλωση στην απόρριψη της οπορτουνιστικής θέσης ότι αυτό μπορεί να γίνει με τη συμμετοχή ενός κομμουνιστικού κόμματος σε μια κυβέρνηση στο έδαφος της καπιταλιστικής κυριαρχίας, με τον απατηλό στόχο να γίνει ο καπιταλισμός πιο ανθρώπινος.

Είναι η προσήλωση και η πίστη στη δύναμη της επαναστατικής ορμής της εργατικής τάξης, που μαζί με τα σύμμαχα στρώματα των φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων θα έρθει, στις κατάλληλες συνθήκες και στην κατάλληλη περίοδο σε πλήρη σύγκρουση με όλες τις θεμελιακές δομές, τους θεσμούς, τους νόμους, την εξουσία της αστικής τάξης, που κατοχυρώνει την καπιταλιστική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση».

Αναφερόμενος στα επιτεύγματα της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης ο Κ. Αβραμόπουλος, σημείωσε ότι «διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις να γίνουν πράξη λαϊκά δικαιώματα πρωτόγνωρα στους εργαζόμενους. Εδωσε μια ιστορικά μοναδική ώθηση στην ανάπτυξη του ανθρώπου, ως κύριας παραγωγικής δύναμης, στα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματά του, στο βιοτικό και μορφωτικό - πολιτιστικό επίπεδό του. Το μοναδικό στην ιστορία είναι πως αφορούσε το σύνολο των μαζών!

Εγιναν πράξη βασικά ανθρώπινα δικαιώματα για όλους, όπως είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία, η δωρεάν παιδεία, η υγεία, η λαϊκή κατοικία, η κατοχύρωση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για τη λαϊκή πλειοψηφία.

Η σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας και όλης της κοινωνίας, με κίνητρο τη συνολική ευημερία, για αρκετές δεκαετίες έλαμπε ως φάρος για την εργατική τάξη και τις ανάγκες της, ακόμα και στις πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ».