Η συνδικαλιστική πλειοψηφία του χώρου - ΟΜΕ - ΟΤΕ και συνδικάτα - με την «πλάτη στον τοίχο», κήρυξε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με στόχο την αποτροπή της εκχώρησης ποσοστού πάνω από 49% και της διοίκησης σε ιδιώτες. Στόχος: «Ο Δημόσιος, Σύγχρονος, Ανταγωνιστικός και κερδοφόρος ΟΤΕ», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η ΠΑΣΚΕ σε ανακοίνωσή της. Η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ και άλλες αυτόνομες «αριστερές» δυνάμεις) της ΟΜΕ - ΟΤΕ σε συνέντευξη Τύπου απαιτεί από την κυβέρνηση «να μην κατατεθεί η εν λόγω τροπολογία» και «να αφήσει τον Οργανισμό και τους εργαζόμενους χωρίς παρεμβάσεις και αλλοπρόσαλλες πολιτικές να... επιλέξουν τους συμμάχους και να οδηγήσουν τον ΟΤΕ στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται, παίζοντας ηγετικό ρόλο σε μια αγορά που πολλά έχει ακόμα να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία»!! Κυρίαρχο ζήτημα λοιπόν για τις - εκτός ΕΣΚ - δυνάμεις η διατήρηση του 51% και της διοίκησης στο δημόσιο!

1) Από τον 100% δημόσιο ΟΤΕ, σήμερα βρισκόμαστε σε έναν ΟΤΕ με το 49% στους ιδιώτες.

2) Η ΓΣ των μετοχών - Ιούνης 2000 - αποφάσισε την τροποποίηση του καταστατικού του Οργανισμού, εξαιρώντας τον από το Ν.2414/96 για τις ΔΕΚΟ και την υπαγωγή του στις διατάξεις του Ν.2190/20, περί Ανώνυμων Ιδιωτικών Εταιριών. Ταυτόχρονα αποφάσισε την παραπέρα διάλυσή του με τη δημιουργία πέντε νέων θυγατρικών σε σημαντικούς τομείς δράσης του, όπως: μεγάλοι πελάτες, διεθνείς κλήσεις, δορυφορικές επικοινωνίες, ηλεκτρονικό εμπόριο, ακίνητη περιουσία (ακολουθούν: κατάλογος και καρτοτηλέφωνα).

3) Οι πιο δυναμικές και κερδοφόρες θυγατρικές του (COSMOTE, OTEnet κλπ.) οδεύουν στην ιδιωτικοποίηση μέσω του Χρηματιστηρίου.

4) Ο ΟΤΕ μέσα από τις περιβόητες εξαγορές μεριδίων των τηλεπικοινωνιακών οργανισμών στα Βαλκάνια και σε άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες ανοίγει δρόμο με χρήματα του ελληνικού λαού στο μεγάλο κεφάλαιο, που ορμάει σαν ύαινα στη λεία.

5) Στο ευρύτερο πεδίο των τηλεπικοινωνιών βαδίζουμε - με σχετικό νομοσχέδιο - προς την την πλήρη απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών. Ο ΟΤΕ χάνει και την τελευταία αποκλειστικότητά του - σταθερή τηλεφωνία - και ο τομέας στο σύνολό του παραδίδεται πλέον οριστικά στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Ο ΟΤΕ μάλιστα υποχρεώνεται να νοικιάζει για 4 χρόνια στους «ανταγωνιστές» - ιδιώτες μέχρι και το συνδρομητικό δίκτυό του, σε τιμή που θα του ορίσουν!

6) Οι εργασιακές σχέσεις και κατακτήσεις των εργαζομένων βρίσκονται υπό αίρεση, αφού ήδη στον ΟΤΕ το δημόσιο μάνατζμεντ τις παραβιάζει ανοιχτά (κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας, μερική απασχόληση, παραβίαση ωραρίου, μισθολογίου, εντατικοποίηση της εργασίας) και βέβαια κινδυνεύουν από τις γενικότερες ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση.

7) Τα ασφαλιστικά δικαιώματα βρίσκονται στον ίδιο παρονομαστή, ενώ το Ταμείο Ασφάλισης (ΤΑΠ - ΟΤΕ) βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

8) Ο ΟΤΕ επιδίδεται σε μια άγρια τιμολογιακή πολιτική σε βάρος των απλών συνδρομητών του, λειτουργώντας με καθαρά κερδοσκοπικά κριτήρια.

Μέσα σ' αυτό το καταθλιπτικό - για τα λαϊκά συμφέροντα, την ίδια τη χώρα - τηλεπικοινωνιακό τοπίο, έρχεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και περνάει την άρση του εμποδίου του «51%».

Οι δυνάμεις που κυριαρχούν στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος του χώρου, «βλέπουν το δέντρο και δε βλέπουν το δάσος»! Βλέπουν το 51%, και δε «βλέπουν» την πλήρη ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ και τηλεπικοινωνιών στην πράξη με ή χωρίς τη διοίκηση και την πλειοψηφία στο δημόσιο!!!

Δεν πάσχουν από αχρωματοψία. Τα μάτια τους «θαμπώνουν» γιατί μέσα από τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» τους αποδέχονται: Τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οικονομία της αγοράς, την απελευθέρωση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, τη μετοχοποίηση κάτω από το 51%, τις θυγατρικές με ιδιώτες και διαλέγουν συμμάχους για να «παίζει» και ο ΟΤΕ στο μεγάλο παιχνίδι της νέας τάξης πραγμάτων! Στηρίζουν τη ΓΣΕΕ στην απάτη που λέγεται «κοινωνικός διάλογος».

Οι ταξικές δυνάμεις - ΕΣΚ ΟΤΕ - δίνουν ολοκληρωμένα την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής στα πλαίσια της οποίας ξεπεράστηκε και το «ταμπού» του 51%. Αναδείχνουν επίσης τις τεράστιες ευθύνες των δυνάμεων της πλειοψηφίας για την ανοχή ή και σύμπλευση στην κυβερνητική πολιτική, που με τη μέθοδο του «σαλαμιού» έφερε τον ΟΤΕ και τις τηλεπικοινωνίες στη σημερινή - αρνητική για τα λαϊκά συμφέροντα - κατάσταση.

Η εργατική τάξη της χώρας, τα άλλα λαϊκά στρώματα, η νεολαία δεν έχουν ανάγκη από τυπικά δημόσιες επιχειρήσεις. Τα λαϊκά συμφέροντα μπορούν να εξυπηρετηθούν, οι κοινωνικές ανάγκες μπορούν να ικανοποιηθούν, μόνο μέσα από 100% δημόσιες επιχειρήσεις σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Επιχειρήσεις βάθρα της λαϊκής οικονομίας στα πλαίσια μιας άλλης φιλολαϊκής εξουσίας.