Συνεχίζει ακάθεκτη η κυβέρνηση την «προώθηση» του κεφαλαίου στον πολιτισμό και επικοινωνιακά... Χτες, (λίγες μέρες μετά τα εγκαίνια του Ιδρύματος Θεοχαράκη), ο υπουργός Πολιτισμού, Μ. Λιάπης, εκθείασε το Ιδρυμα Λάτση, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του διευθυντή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, Ν. Καλτσά, με τίτλο, «Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο», που διοργάνωσε το Ιδρυμα (έκδοση του οποίου είναι και η εν λόγω έκδοση) μέσα στο σημαντικότερο μουσείο της χώρας.

Είναι τραγικό, ακόμη και μια έκδοση απαραίτητη για ένα τέτοιο μουσείο να αποτελεί «προσφορά του ιδιωτικού τομέα», κατά την υπουργική έκφραση. Είναι όμως και εξηγήσιμο, αφού και αυτή η κυβέρνηση επιδιώκει να καταστήσει το κεφάλαιο στη συλλογική συνείδηση, ως είδος «στρατηγικού εταίρου», ακόμη και σε δραστηριότητες που έπρεπε να ήταν αυτονόητες για ένα υπουργείο Πολιτισμού. Γι' αυτό, ο υπουργός «συγχάρηκε» το Ιδρυμα Λάτση και ευχήθηκε «να συνεχίσει το έργο του στην τόσο αναγκαία για τη χώρα μας προβολή του πολιτισμού μας», διότι «ο πολιτισμός μας χρειάζεται όλους», «η προσφορά του ιδιωτικού τομέα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην προσπάθεια της πολιτείας», «στο πλαίσιο μιας εθνικής υποχρέωσης που έχουμε όλοι στον τόπο, στην πολιτιστική μας κληρονομιά, στην ιστορία και τους επιγόνους μας».

Βέβαια, όλοι γνωρίζουν ότι η υποχρέωση του κεφαλαίου στη χώρα και στο λαό της κάθε άλλο παρά «συμψηφίζεται» με αρχαιολογικές εκδόσεις, πολύ περισσότερο όταν αυτές συνοδεύονται από κυβερνητικές ευχαριστίες. Αντίθετα, με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο ανοίγεται διάπλατα η πολιτιστική «πόρτα» στο κεφάλαιο, αλλά, εμμέσως, επιχειρείται η κοινωνική «νομιμοποίηση» της αρπακτικότητάς του στους κερδοφόρους - και συχνά ματοβαμμένους από το αίμα εργατών - τομείς δράσης του.