Συγκεκριμένα, το ποσό που προβλέπεται να δαπανηθεί για το σχολικό αθλητισμό ανέρχεται στα 1.834.050 ευρώ και είναι αισθητά μειωμένο σε σχέση με τα 4 εκατ. ευρώ που αναφέρεται ότι δαπανήθηκαν το 2006, χωρίς βέβαια και πάλι να πιάσουν ουσιαστικό τόπο και να παρουσιαστεί αξιοσημείωτη δουλιά σε αυτόν τον τομέα (συνέπεια της απουσίας γενικότερης κρατικής μέριμνας γι' αυτό).

Ο φετινός προϋπολογισμός προβλέπει 899.000 ευρώ για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 944.050 ευρώ για τη δευτεροβάθμια. Φυσικά, αν διαιρέσει κανείς το συγκεκριμένο ποσό με τον αριθμό των σχολικών μονάδων που υπάρχουν στην Ελλάδα και στις δυο βαθμίδες εκπαίδευσης, περίπου 15.000 (τον αριθμό ανέφερε προχτές ο υπουργός Παιδείας σε συνέντευξή του), τότε σημαίνει ότι το κάθε σχολείο (Νηπιαγωγείο Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο) δικαιούται το ποσό των 125 ευρώ περίπου για να υλοποιήσει προγράμματα σχολικού αθλητισμού. Για άλλη μια φορά λοιπόν μιλάμε για... ψίχουλα που δίνει η πολιτεία σε κάτι που αφορά στην κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών της λαϊκής οικογένειας, στο σημαντικό για τα παιδιά της να αθλούνται δωρεάν μέσω του σχολείου τους.

Η κυβερνητική αδιαφορία για ένα τόσο σημαντικό και ευαίσθητο τομέα είναι ενδεικτική των προθέσεων των διαχειριστών της εξουσίας για τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Προθέσεις που έχουν να κάνουν μόνο με την εξυπηρέτηση συμφερόντων των επιχειρηματιών του αθλητισμού, είτε αφορούν ρυθμίσεις χρεών (άρθρο 44), είτε πλήρη εξάλειψή τους, είτε ακόμα παραχώρηση δημόσιων χώρων για να στηθούν γήπεδα - εμπορικά κέντρα για εκμετάλλευση.