«Τρεις μετανάστες που δούλευαν στις καλλιέργειες, κρατούνταν φυλακισμένοι και κακοποιούνταν από τον εργοδότη τους για περισσότερο από έναν χρόνο στη Φλόριντα, κατάφεραν να δραπετεύσουν ανοίγοντας με τις γροθιές τους το άνοιγμα εξαερισμού του βαν στο οποίο τους κλείδωναν για τη νύχτα. Ολοι τους έφεραν σημάδια βίαιων ξυλοδαρμών στο κεφάλι και το σώμα. Οχι μόνον εξαναγκάζονταν να δουλεύουν σε απάνθρωπες συνθήκες και κακοποιούνταν, αλλά είχαν επίσης εξαναγκαστεί να χρεωθούν στον εργοδότη τους. Ενα ντους με το λάστιχο ή τον κουβά τούς κόστιζε 5 δολάρια. Ηταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν 20 δολάρια την εβδομάδα για να μένουν κλειδωμένοι τις νύχτες στο βαν, σε μια γωνιά του οποίου ουρούσαν και αφόδευαν. Πλήρωναν άλλα 50 δολάρια την εβδομάδα για τα γεύματα - κυρίως ρύζι και φασόλια και κρέας δύο φορές την εβδομάδα, αν ήταν τυχεροί. Μαζί και με τις χρηματικές τιμωρίες που τους επέβαλλαν, έμεναν διαρκώς χρεωμένοι στον εργοδότη τους, παρά τη σκληρή δουλειά τους».

«Δεκάδες χιλιάδες εργάτες γης, οι οποίοι εξαιρούνται από την προστασία των αμερικανικών νόμων περί απασχόλησης και απαγορεύεται να συνδικαλιστούν, δουλεύουν μέχρι φυσικής εξαντλήσεως για μισθούς που μένουν σχεδόν οι ίδιοι εδώ και 30 χρόνια (...) Πληρώνονται 45 σεντς για κάθε κουβά με 15 κιλά ντομάτες που μαζεύουν. Ενας εργάτης πρέπει να μαζέψει σχεδόν δυόμισι τόνους ντομάτες - κάτι απίθανο - για να φτάσει τον ελάχιστο μισθό» (το θέμα σε The Independent / ΤΑ ΝΕΑ).