Με αφορμή και τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ιταλία, μετά την παραίτηση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και την κυβερνητική κρίση, επανερχόμαστε στις συνεχιζόμενες διεργασίες στο Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (ΚΕΙ), όπου αυξάνονται όπως είχαμε αναφέρει και σε πρόσφατο άρθρο, οι κριτικές φωνές αναφορικά με τη συμμετοχή του κόμματος στον κεντρο-αριστερό κυβερνητικό συνασπισμό και τη δημιουργία του νέου ενιαίου κόμματος της Αριστεράς, το λεγόμενο «Ουράνιο τόξο».

Αναφορικά με τη συμμετοχή της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης στην κυβέρνηση Πρόντι, περιφερειακές οργανώσεις όπως της Μπολόνια, της Γένοβα, της Νάπολι, αλλά και δυνάμεις που στέκονται κριτικά στην ηγεσία της ΚΕΙ, όπως Λ' Ερνέστο, «Να είμαστε κομμουνιστές», «Σφυρί και δρεπάνι», καθώς και μέρος της Κριτικής Αριστεράς που παραμένει στην ΚΕΙ, ένωσαν τις φωνές τους στην εκτίμηση ότι ο απολογισμός της κυβέρνησης Πρόντι ήταν αρνητικός. Και αυτό καθώς δεν τηρήθηκαν οι δύο όροι που είχαν συμφωνηθεί για τη συμμετοχή της ΚΕΙ στην κυβέρνηση. Θυμίζουμε ότι οι όροι ήταν η ρήξη με τις πρακτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων και η εξασφάλιση της δυνατότητας των κινημάτων να έχουν λόγο στην πολιτική, ως εγγύηση αυτής της ρήξης. Ακόμα, θεωρούν ότι η κυβέρνηση Πρόντι αποδείχτηκε υποτελής στις πιέσεις του Συνδέσμου Βιομηχάνων, σε καμία περίπτωση αυτόνομη από τις ΗΠΑ, που με τα μέτρα που πήρε έπληξε τα πιο ασθενή στρώματα της ιταλικής κοινωνίας, κόβοντας τους δεσμούς με μεγάλο μέρος του λαού που τη στήριξε και την ψήφισε. Για όλους τους παραπάνω λόγους θέτουν υπό αμφισβήτηση τη συμμετοχή της ΚΕΙ στην κυβέρνηση και προειδοποιούν πως αν τελικά δεν ικανοποιηθούν αυτά τα αιτήματα, κρίνουν ότι το κόμμα θα πρέπει να αποχωρήσει από την κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας (PCI) που ιδρύθηκε στις 21 του Γενάρη του 1921 στο Λιβόρνο, από τον Αντόνιο Γκράμσι, γιόρτασε πριν λίγες μέρες την 87η επέτειό του. Ηταν μία επέτειος «μετά θάνατον», αφού το ιστορικό αυτό κόμμα διαλύθηκε το 1991 στο Ρίμινι από τον τότε Γενικό του Γραμματέα, Ακίλε Οκέτο. Με τον εορτασμό της 87ης επετείου του κόμματος, δόθηκε η ευκαιρία σε μεγάλο μέρος του κόσμου της αριστεράς, μέσα και έξω από το Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, να ενώσουν και να υψώσουν τις κριτικές φωνές τους στη δημιουργία του νέου ενιαίου κόμματος «Ροζ πράγμα» τη λεγόμενη Αριστερά «Ουράνιο Τόξο». Εκείνη την ημέρα, μάλιστα, κυκλοφόρησαν πολλές ανώνυμες προκηρύξεις που έγραφαν: «Ροζ πράγμα; Οχι, ευχαριστούμε, είμαστε κομμουνιστές».

Περιφερειακές οργανώσεις του κόμματος διακηρύσσουν ότι δε σκοπεύουν να διαλυθούν ώστε να ενταχθούν στο νέο ενιαίο κόμμα, ενώ διεκδικούν το δικαίωμα να παρουσιαστούν στις επερχόμενες διοικητικές (δημοτικές) εκλογές με τα δικά τους σύμβολα και τις δικές τους λίστες.

Η ομοσπονδία κομμάτων που προτάθηκε από την ηγεσία του ΚΕΙ, στις 8 και 9 του Δεκέμβρη, στη Ρώμη «κατά την άποψή μας δεν μπορεί να εκπροσωπεί το πρώτο βήμα προς ένα ενιαίο κόμμα της αριστεράς χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς. Γι' αυτό το λόγο δε συμφωνούμε με την απόφαση του τελευταίου Πολιτικού Εθνικού Συμβουλίου να παρουσιάσουμε οπωσδήποτε και οπουδήποτε ενιαίες λίστες για τις επερχόμενες διοικητικές εκλογές», αναφέρει σε ανακοίνωνσή της η περιφερειακή οργάνωση της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης της Μπολόνια, η οποία απέρριψε με μεγάλη πλειοψηφία την προοπτική της Αριστεράς «Ουράνιο Τόξο» καθώς και την ιδέα να απαρνηθεί τα σύμβολα του κόμματος, το Σφυρί και το Δρεπάνι. Και συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «Η αναζήτηση της ενότητας προέρχεται από την απαίτηση για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και πολιτική επιρροή πάνω σε περιεχόμενα εναλλακτικά στον φιλελευθερισμό και τον πόλεμο. Για να καταστεί αυτό δυνατό, χρειάζεται η οικοδόμηση και το ξέσπασμα κοινωνικών αγώνων: Η ενότητα της Αριστεράς πρέπει να βρει κυρίως σε αυτό το πεδίο τη χρησιμότητά της και την αποτελεσματικότητά της. Με αυτήν την έννοια, η 20ή του Οκτώβρη (σ.σ.μεγάλη κινητοποίηση του μαζικού, λαϊκού κινήματος) δείχνει μια πορεία και μια δυνατότητα. Το Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης αν και έχει επιλέξει μια πορεία επανίδρυσης που προβάλλεται στο μέλλον και που το καθιστά ανοιχτό στα κινήματα και στο σχηματισμό μιας πραγματικής ενότητας της Αριστεράς, τα αντικαπιταλιστικά του χαρακτηριστικά και εκείνα που έχουν σχέση με την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, δεν πρέπει να περιοριστούν στα όρια αυτής της ενότητας. Πιστεύουμε ότι ακόμα και σήμερα είναι αναγκαία μια πολιτική δύναμη κομμουνιστική και αντικαπιταλιστική με τα δικά της σύμβολα και τις δικές της πολιτιστικές αναφορές».

Ακόμα, στο κομμουνιστικό περιοδικό Λ' Ερνέστο διαβάσαμε σε άρθρο του Λεονάρντο Μασέλα: «Φέτος η επέτειος (σ.σ. της ίδρυσης του ΚΚΙ) έχει μια ξεχωριστή πολιτική σημασία: να αντισταθούμε στις νέες προσπάθειες απάλειψης ενός κομμουνιστικού κόμματος μέσα στη λεγόμενη "Αριστερά Ουράνιο Τόξο". Απέναντι σε κοινωνικά φαινόμενα των καιρών μας - από τους κινδύνους του πολέμου, στις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, από τη διαφθορά της πολιτικής στον εξαπλωμένο ρατσισμό, μέχρι τις περιβαλλοντικές καταστροφές που παρήγαγε ο καπιταλισμός - είναι πιο πολύ από χτες αναγκαίο ένα δυνατό και μοντέρνο κομμουνιστικό κόμμα. Ο καπιταλισμός είναι το παρελθόν, ο κομμουνισμός είναι το μέλλον της ανθρωπότητας».