Απροστάτευτα και αβοήθητα ζούσαν τέσσερα νεαρά κορίτσια, εκ των οποίων τα τρία ανήλικα, σε μία τρώγλη του χωριού Λοφίσκος στη Θεσσαλονίκη. Ο βοσκός πατέρας δεν μπορούσε να προσφέρει το παραμικρό και η μητέρα στο παρελθόν είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα, ενώ μόνο οι κάτοικοι του χωριού πρόσφεραν ό,τι μπορούσαν για να διευκολύνουν τη δύσκολη καθημερινότητα της οικογένειας.

Μετά από καταγγελία γειτόνων, αστυνομικοί και εισαγγελέας έσπευσαν στο σπίτι που θύμιζε περισσότερο στάβλο και βρήκαν τα παιδιά ρακένδυτα, πεινασμένα και αφυδατωμένα. Τα δύο μεγαλύτερα κορίτσια διακομίστηκαν στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» και υποβλήθηκαν σε σειρά εξετάσεων, ενώ οι δύο μικρότερες αδερφές μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου».