Το 60-85% των πρωτοβάθμιων, οδοντιατρικών και φαρμακευτικών υπηρεσιών παρέχουν πλέον οι ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας, γεγονός που αντανακλά τις συνέπειες από τη διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι στην παροχή των παραπάνω υπηρεσιών το κράτος περιορίζεται μόλις στο 5-25%, δείχνει ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να εξασφαλίζει πελατεία στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που εμπορεύονται το αγαθό της Υγείας, αφαιμάζοντας τα λαϊκά στρώματα, είτε άμεσα, είτε μέσω της μεγαλύτερης επιβάρυνσης των ασφαλιστικών ταμείων.

Τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από τις εκτιμήσεις του Εργαστηρίου Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του Τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών για τους προμηθευτές των υπηρεσιών Υγείας στη χώρα μας. Σε μεγάλο βαθμό τα στοιχεία εξηγούν πώς οι επιχειρηματίες εξασφάλισαν τετραπλάσια απόδοση των κεφαλαίων που επενδύονται στην Υγεία σε σχέση με τη μέση απόδοση της ελληνικής οικονομίας. Την ίδια ώρα, τα λαϊκά στρώματα υποχρεώνονται σε άγρια χαράτσια, καθώς στην ώρα της ανάγκης καταβάλουν το 46,1% -πριν το αναθεωρημένο ΑΕΠ- ή το 57,2% -μετά το αναθεωρημένο ΑΕΠ- των συνολικών δαπανών υγείας.

Οπως φαίνεται στον Πίνακα, στον τομέα του φαρμάκου οι φαρμακοβιομηχανίες παρέχουν το 85% των υπηρεσιών, ενώ το κράτος περιορίζεται μόνο στο 15%. Η κρατική συμμετοχή -αφού έχει σχεδόν καταργηθεί η παραγωγική δυνατότητα του Δημοσίου στο φάρμακο- αφορά στα παράγωγα αίματος και σε εισαγωγές κάποιων φαρμάκων.

Με βάση ανακοίνωση (9/1/2008) του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) οι πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων ανήλθαν σε 3,8 δισ. ευρώ για το 2005, έναντι 3,5 δισ. ευρώ το 2004. Τη μερίδα του λέοντος κατέχουν οι πολυεθνικές. Το 1987 τα εισαγόμενα φάρμακα ήταν μόλις το 18% και τα εγχωρίως παραγόμενα περίπου 75%, ενώ σήμερα η κατάσταση είναι ακριβώς αντίθετη ως αποτέλεσμα της δράσης του κεφαλαίου στο χώρο του φαρμάκου και της κατάκτησης των αγορών από τις πολυεθνικές.

Η παροχή οδοντιατρικών υπηρεσιών προσφέρεται από ιδιώτες οδοντιάτρους σε ποσοστό 80%, ενώ 15% προσφέρεται από τα πολυιατρεία κυρίως του ΙΚΑ και των άλλων ασφαλιστικών οργανισμών. Επίσης ένα 5% προσφέρεται από τα δημόσια νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας.

Την κάλυψη των αναγκών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης παρέχουν -κατά βάση- ιδιώτες γιατροί και άλλοι ιδιωτικοί φορείς σε ποσοστό 60%, ενώ η κρατική προσφορά είναι 25% από τα κέντρα υγείας και τα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων. Σε ποσοστό 15% παρέχουν πρωτοβάθμιες υπηρεσίες τα ασφαλιστικά ταμεία - κυρίως το ΙΚΑ μέσω των πολυιατρείων του.

Ετσι το κράτος περιορίζεται κατά βάση στην κάλυψη της νοσοκομειακής περίθαλψης. Η νοσηλεία ασθενών γίνεται σε ποσοστό 72% σε δημόσια νοσοκομεία, 10% σε νοσοκομεία των ασφαλιστικών ταμείων (βασικά του ΙΚΑ) και 18% στον ιδιωτικό τομέα.

Οι δυνατότητες που εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην επιχειρηματική δραστηριότητα εκφράστηκε με τη διόγκωση των υπηρεσιών υγείας από ιδιώτες την περίοδο 1997 -2006. Σύμφωνα με την έρευνα της ICAP (Ιούλης 2007) το μέγεθος της αγοράς ιδιωτικών μονάδων την περίοδο 1997 - 2006 από 508 εκατ. ευρώ το 1997 έφτασε σε 1.544,5 εκατ. ευρώ το 2006, που δείχνει ότι -σε απόλυτους αριθμούς- τριπλασιάστηκε και ότι είχε μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 13,2%. Ειδικότερα οι ιδιωτικές κλινικές παρουσίασαν μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 15,9% (με πρόβλεψη για 15%-17%), τα μαιευτήρια 10,9% (και πρόβλεψη για 8%-10%) και τα διαγνωστικά κέντρα 8,4% (και πρόβλεψη 7%-9%).

Ηδη από τις 17 Γενάρη του 2006, η εταιρεία συμβούλων KANTOR, αφού σημείωνε την «εντυπωσιακή άνοδο της τελευταίας δεκαετίας, η οποία προβλέπεται ότι θα εξακολουθήσει και στο μέλλον» υπογράμμιζε: «Η προβλεπόμενη άνοδος στηρίζεται μεταξύ άλλων στην ανεπάρκεια του δημοσίου τομέα της υγείας, στην επιλογή ολοένα και από περισσότερους Ελληνες των υψηλής ποιότητας ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας, στη δημιουργία εξειδικευμένων ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών (...) Ενώ στις αρχές της δεκαετίας του '80 ο κλάδος χαρακτηριζόταν από μικρές ιδιωτικές κλινικές οι οποίες ανήκαν σε ιατρούς, σήμερα στο χώρο πρωταγωνιστούν μεγάλα επιχειρηματικά, πολυμετοχικά σχήματα αρκετά εκ των οποίων είναι εισηγμένα στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ).

Η διαχρονική αυτή διαρθρωτική αλλαγή συντελέστηκε μεταξύ άλλων και σαν απόρροια του εκάστοτε ρυθμιστικού πλαισίου της αγοράς που προωθούνταν από το κράτος, αλλά και ως αποτέλεσμα των κυριότερων μεταρρυθμίσεων που συντελέστηκαν στο εθνικό σύστημα υγείας από τη δεκαετία του '80 και έπειτα. Η οικονομική δυναμική του κλάδου εκδηλώνεται κυρίως από το 2000 και έπειτα, όταν με την τελευταία νομοθετική ρύθμιση της αγοράς (ΠΔ 235/2000) επαναπροσδιορίστηκαν οι όροι και οι προϋποθέσεις λειτουργίας των ιδιωτικών κλινικών».

Πρόκειται για μια ακόμη κυνική ομολογία από τα πλέον αρμόδια χείλη για το πόσο «ευεργετική» στάθηκε η αντιλαϊκή πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο χώρο της Υγείας, όσον αφορά στη ραγδαία επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και τη γιγάντωση των κερδών των ιδιωτών.