Από το 1917... προβληματίζει και εντυπωσιάζει η σύνθεση του Χάρι Μπέτμαν. Σειρά να παίξουν έχουν τα άσπρα κομμάτια και αιχμαλωτίζουν το μαύρο Ρουά σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρβ8, Βδ2, Πδ6, Πη3, Αθ4, Αθ7 (6)

Μαύρα: Ρε5, Ιγ8, Ιθ5, Αα1, Στρ. ε6

Το ισχυρό:

Λευκά: Ρθ1, Πγ8, Πη1, Ιγ3, Ιε4, Στρ. δ2 (6)

Μαύρα: Ρθ3, Πα5, Πζ3, Ιβ1, Στρ. θ4, θ5 (6)

Του Γουίλιαμ Βον Ολζχάουζεν (1908) είναι η σύνθεση και μας ζητάει να κάνουμε ΜΑΤ με τα λευκά σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρζ6, Βε7, Πβ3, Πε6, Αα2, Στρ. ε3 (6)

Μαύρα: Ρδ5, Πα7, Ιβ4, Αγ4, Στρ. γ7 (5)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

1. Ρζ7! (απρόσμενη κίνηση και απειλεί 2. Βη5Χ) Αν 1... Ιδ3 τότε 2. Πδ3 + ματ! Στο 1... Ιγ6 2. Πβ5Χ. Αν 1... γ6 2. Πε5 Χ. Αν 1... Αα6 ή Αβ3 τότε 2. Πδ3 ή 2. Αβ3 + ματ!

Η λύση του ισχυρού:

1. Ρδ7! (όπως παρατηρούμε, την κατάλληλη στιγμή παίζει και ο Ρουά!) 1... α5 2. Πγ8 Ρα1 3. Πβ8 Αγ3 4. Ββ1+ ματ! Αν 1... Ρα1 2. Πγ2 Αγ3 3. Βθ1+ Αε1 4. Βε1Χ.