Ούτε ο τόπος, ούτε ο χρόνος ήταν «τυχαίος» στη δολοφονία του ηγετικού στελέχους της Χεζμπολάχ, Ιμάντ Μουγνίγια, την περασμένη Τρίτη στη Δαμασκό της Συρίας. Οι δολοφόνοι του (πιθανότατα εκτελεστές της Μοσάντ) ήθελαν να «τιμωρήσουν» τον Μουγνίγια σε μια χώρα που η κυβέρνηση του Τζ. Ου. Μπους είχε εντάξει στο λεγόμενο «άξονα του κακού». Σαν δηλαδή να ήθελαν οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας να «συνδέσουν» - για μία σειρά λόγους... - τη Συρία και τη φιλοσυριακή αντιπολίτευση στο Λίβανο...

Ετσι, το κλίμα έντασης στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ανατροφοδοτήθηκε απ' τη δολοφονία ενός ανθρώπου που φιγουράριζε στις τρομο-λίστες ΗΠΑ και Ισραήλ για αεροπειρατείες, απαγωγές και άλλες επιθέσεις. Δεν είναι επίσης τυχαίο πως αμέσως μετά τη δολοφονία του, Ισραηλινοί και Αμερικανοί πολιτικοί «αναλυτές» υπογράμμιζαν την κορύφωση της έντασης ιδιαίτερα στο Λίβανο μεταξύ των υποστηριχτών της Χεζμπολάχ, της λοιπής φιλοσυριακής αντιπολίτευσης και της φιλοδυτικής κυβέρνησης. Ούτε επίσης ήταν τυχαίο ότι την περασμένη βδομάδα, ο μισός πληθυσμός της Βηρυτού θρηνούσε το χαμό του Μουγνίγια, και ο άλλος μισός τον προ τριών ετών δολοφονηθέντα πρώην πρωθυπουργό Ραφίκ Χαρίρι...

Μένει να δούμε εάν και αυτή η απόπειρα του «διαίρει και βασίλευε» των ιμπεριαλιστών θα βρει γόνιμο έδαφος ή θα ακυρωθεί απ' τους λαούς της περιοχής που πρέπει να υψώσουν μέτωπο στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο του υποτιθέμενου εκδημοκρατισμού της Ευρείας Μέσης Ανατολής, που προωθούν ΗΠΑ και ΕΕ, για να εξασφαλίσουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα.