ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ: Η τύχη του σημαδεύτηκε από δυο γεγονότα. Το ένα είναι η ιστορική δοκιμασία της ανθρωπότητας από την ολοσχερή επικράτηση του διεθνούς ιμπεριαλισμού που επέφερε η ανατροπή της ΕΣΣΔ. Το άλλο είναι ότι έφερε στα σπλάχνα του μια εθνική μειονότητα, την αλβανική, που έγινε μοχλός της ιμπεριαλιστικής αποσταθεροποίησης, στα Βαλκάνια. Σήμερα είναι το σερβικό Κοσσυφοπέδιο. Αύριο όλα είναι πιθανά στα σενάρια της αμερικανικής και ευρωενωσίτικης πολιτικής.

FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας): Είναι η άλλη άκρη του ίδιου νήματος με το Κοσσυφοπέδιο. Το πρόβλημά του βγαίνει στην επιφάνεια με τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας από την πολεμική επέμβαση του ΝΑΤΟ.

Η προβληματική του παρουσία σημαδεύεται από το γεγονός ότι ταυτίστηκε με την ονοματολογία κι όχι με κανόνες διασφάλισης αμοιβαίων καλών σχέσεων κυρίως με την Ελλάδα. Η ελληνική αστική τάξη είδε τη FYROM ως τμήμα του συνολικού «ζωτικού χώρου» «διείσδυσης» στα Βαλκάνια. Ηταν γι' αυτήν η χρυσή ευκαιρία να παίξει κυρίαρχο ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή καθιστώντας ως υποτακτικούς τις δεξιόστροφες κυβερνήσεις των πρώην Λαϊκών Δημοκρατιών. Γι' αυτό κι έριξε όλο το βάρος της στην ονοματολογία ενός μικρού κράτους που για πενήντα χρόνια έφερε τον τίτλο της Μακεδονίας.