Αγαπητέ συνάδελφε

Νομίζετε ότι η ιδεολογία, ο τρόπος ζωής, η δράση, η αντίδραση, η μέθοδος για την αντιμετώπιση όλων αυτών, δεν είναι θέματα, αφετηρίες για να προβληματιστεί ένας νέος καλλιτέχνης με το έργο του;

Δεν έχετε δει χιλιάδες νέους να γεμίζουν γήπεδα, στάδια, μεγάλους δρόμους και πλατείες με το «Ριζοσπάστη», τα πανό, τα σύμβολά τους, τις σημαίες τους, διαδηλώνοντας και απαιτώντας έναν άλλο τρόπο ζωής, έναν άλλο κόσμο;

Συνάδελφε, το γνώριζες ότι ένας από τους χιλιάδες νέους ήταν ο εκκολαπτόμενος καλλιτέχνης, όταν προσπάθησες να του αφαιρέσεις το δικαίωμα να εκφραστεί εικαστικά με τα δικά του σύμβολα. Γιατί τόσο μένος για τα σύμβολα αγαπητέ συνάδελφε;

Αν το συγκεκριμένο έργο είχε άλλα σύμβολα, θα στεκόσαστε ευλαβικά μπροστά του; Εσείς, συνάδελφε, δεν έχετε σύμβολα; Εχετε, όμως τα κρύβετε. Την ώρα εκείνη, τούτο δεν το καταφέρατε και τ' αποκαλύψατε. Νιώσατε δέος απέναντι στον ΚΝίτη Νικόλα Κιτνερίδη, που είχε το θάρρος να κάνει αυτό που εσείς δε θα καταφέρετε ποτέ να πράξετε. Τολμήσατε, μάλιστα, να μικρύνετε το ανάστημα κομμουνιστών καλλιτεχνών, που ήταν και είναι παρακαταθήκη και παράδειγμα στους νέους.

Ο αντικομμουνισμός σας, συνάδελφε, ήταν αυτός που βγήκε. Αναφέρεστε στον ιδρώτα των πλουσίων και χλευάζετε τη γενιά των 700 ευρώ, που «χαλάει τα λεφτά της στο Μπουρνάζι». Ντροπή! Η ιστορία διδάσκει: «Αντικομμουνισμός = Σκοτάδι».