Αν πάρει κανείς «τοις μετρητοίς» τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού, Μ. Λιάπη, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, προκύπτει ότι όλες οι προηγούμενες ηγεσίες του ΥΠΠΟ, τουλάχιστον επί ΝΔ, εγκαλούνται, ακόμη και με αστικά δεδομένα, για «αδιαφάνεια», «μικροκομματικές σκοπιμότητες» και ...«ανορθολογισμό». Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ένα είδος «τακτοποίησης», για προπαγανδιστικούς λόγους, ώστε να εφαρμόζεται, απρόσκοπτα, η ίδια αντιδραστική πολιτική. Από αυτή την άποψη, ακόμη και η ανακοίνωση περί κατάργησης του «ειδικού λογαριασμού» του ΥΠΠΟ στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται. Γι' αυτό και η ρητορική «καραμέλα» περί ...«επανίδρυσης».

Συγκεκριμένα, ο υπουργός είπε, μεταξύ άλλων, ότι μετά την «κρίση» στο ΥΠΠΟ «διαμορφώνουμε νέα στρατηγική». Δηλαδή: «Εξορθολογίζουμε τις δαπάνες. H πολιτική των επιδοτήσεων θα γίνεται με γνώμονα το συμφέρον του πολιτισμού, και όχι μικροκομματικές σκοπιμότητες. Τα πάντα θα αξιολογούνται, τα πάντα θα ελέγχονται (...) Ολες οι αποφάσεις θα δημοσιεύονται και όλες οι συζητήσεις στο υπουργείο, σε όλα τα θεσμικά όργανα, θα είναι ανοιχτές στους δημοσιογράφους. Θέλω, με άλλα λόγια, να "επανιδρύσουμε" το ΥΠΠΟ». Πρόσθεσε ότι καταργείται ο «περιώνυμος ειδικός λογαριασμός» και όλες οι δαπάνες από τον επόμενο προϋπολογισμό θα ενταχθούν στον τακτικό, «ώστε να υπάρχουν καθημερινοί έλεγχοι».

Ο Μ. Λιάπης είπε ότι με τον πρωθυπουργό συζήτησαν τα οικονομικά του πολιτισμού. Δεν προχώρησε σε λεπτομέρειες, αρκούμενος να σημειώσει πως η «ενίσχυση» θα είναι ...«στα μέτρα βέβαια της δημοσιονομικής μας πολιτικής». Τέλος, είπε ότι χτες θα «περνούσε» στη Βουλή μία τροπολογία για τη σύσταση διαχειριστικής αρχής στο ΥΠΠΟ σε σχέση με το Δ΄ ΚΠΣ, ώστε να έχει τη «δυνατότητα να κάνει πολιτιστικές επενδύσεις με τους ευρωπαϊκούς πόρους».

Επαναλαμβάνουμε ότι αυτό που έχει σημασία για τους ανθρώπους στον πολιτισμό και το λαϊκό κίνημα είναι ο προσανατολισμός των χρηματοδοτήσεων και, βέβαια, η γενναία αύξησή τους. Αυτό είναι το βασικό κριτήριο που θα πρέπει να «μετρά» την «αποδοτικότητα» των κοινοτικών πόρων και τα χρήματα του «ειδικού» λογαριασμού που «περνούν» στον τακτικό προϋπολογισμό. Και, βέβαια, αυτός ο προσανατολισμός είναι δεδομένος υπέρ του κεφαλαίου.