«Εφυγε» χτες από τη ζωή, σε ηλικία 97 χρόνων, ο Ζυλ Ντασσέν, ένας πραγματικά διεθνής σκηνοθέτης, που οδηγήθηκε στην εξορία από το «κυνήγι των Μαγισσών» της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Ενεργειών, στις αρχές της δεκαετίας του '50, και κατόρθωσε να κάνει κινηματογράφο στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία και την Ελλάδα, με φιλμ που μεταξύ τους δεν έχουν τίποτα κοινό, όπως, για παράδειγμα, το «Η νύχτα και η πόλη» και το «Ποτέ την Κυριακή». Ο Ντασσέν κατόρθωσε να συνδυάσει την παραδοσιακή αφηγηματικότητα του κινηματογράφου του Χόλιγουντ με το οπτικό στιλ του ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1911 στο Μιντλτάουν του Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Ηταν ένα από τα οκτώ παιδιά ενός Ρωσο-Εβραίου κουρέα. Συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Μαρκ Χέλινγκερ, με τον οποίο δημιούργησε δύο ταινίες, αλλά αναγκάστηκε να εξοριστεί λόγω του μακαρθισμού και να καταφύγει αρχικά στη Γαλλία και κατόπιν στην Ελλάδα. Ο Ζυλ Ντασσέν αρχικά παντρεύτηκε την Beatrice Launer, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον διάσημο Γάλλο τραγουδιστή Τζο Ντασσέν και την ηθοποιό Ζουλί Ντασσέν. Αργότερα ερωτεύτηκε την Μελίνα Μερκούρη, την οποία και παντρεύτηκε. Μαζί γύρισαν τις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή», «Τοπκαπί» και «Φαίδρα». Μετά το θάνατό της, έγινε πρόεδρος του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, το οποίο ιδρύθηκε για την προώθηση της δημιουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης και την προβολή του ελληνικού πολιτισμού.