Δε χρειάζεται να μας το πουν. Η άνοιξη ήρθε. Το διαλαλούν τα μπουμπούκια των δέντρων. Τα λελέκια, τα βατράχια, τα χελιδόνια. Η άλλη διάθεση που έχουμε. Δε χωράμε μέσα μας. Η δουλειά δε μας κουράζει. Ευλογημένο πράγμα η ζωή... Εθνική γιορτή και σχόλη. Κάποτε καμαρώναμε τα παιδιά μας. Μας τα πήρε η εσωτερική μετανάστευση, στερώντας μας τη χαρά των εγγονιών. Ας είναι. Χαρά είναι να βλέπεις τη ζωή και στα παιδιά των άλλων.

Τέλειωσε η γιορτή. Ιδια πράγματα. Τυπικά. Κι εμείς, παλιό μας χούι, στο καφενείο. Να πιούμε κάνα καφέ, μπορεί και τσίπουρο. Να σταυρώσουμε μια κουβέντα αλλιώτικη και να σηκωθούμε να πάμε στο σπίτι, για φαγητό. Διαολόπραμα ο νους των ανθρώπων. Σκέφτεται και ρωτάει. Τι έγινε με την Επανάσταση του '21; Αβίαστο, φυσικό ερώτημα. Κι εμείς, που τ' ακούσαμε, οφείλουμε ν' απαντήσουμε. Αρχίσαμε την κουβέντα. Κάποτε φωτεινή. Κάποτε μπερδεμένη. Λίγα τα γράμματά μας. Μας στέρησαν τα πιο ακριβά εργαλεία.

Επανάσταση είναι, λέω εγώ, να 'ρθουν τα πάνω κάτω. Κάτι σαν το όργωμα, δηλαδή; ρώτησε ένας. Ναι. Γονιμοποιεί και δένει νέο φύτρο, νέο καρπό. Η επανάσταση είναι ασύλληπτη έννοια, παρέμβηκε άλλος. Χαζομάρες λες, τον έκοψε ο δίπλα του. Από το ασύλληπτο δε γεννιέται τίποτε. Το '21 υπήρξε. Ανθρωποι το έκαναν. Το 'χω πρόβλημα, μπήκε στην κουβέντα και ο ακριανός. Γιατί δεν κυβερνηθήκαμε από κείνους που έκαναν την Επανάσταση; Γιατί μας φόρεσαν τον κουτό και κουφό Βαυαρό; Γιατί σκότωσαν τον Καποδίστρια; Γιατί διακόνευαν οι αγωνιστές, αν δεν ήταν στη χάψη; Τι ρωτάς; Ετσι γίνεται, είπε ο αντικρινός του. Το ίδιο δεν έγινε και με την Κατοχή; Δεν οδηγηθήκαμε αλλού;

Εγώ λέω, πήρε το λόγο εκείνος που δεν έβγαλε άχνα ως τα τότε, λέω ότι μόνοι μας ακόμα δεν κάναμε τίποτε. Το '21 ανακατεύτηκαν οπλαρχηγοί, πρόκριτοι και κοτσαμπάσηδες. Οι πρώτοι είχαν τα όπλα. Οι δεύτεροι τον παρά. Οι τρίτοι τη γη. Ο καθένας έβλεπε την Επανάσταση με τον τρόπο του. Αγωνίζονταν. Εχασαν οι οπλαρχηγοί και ο λαός, που τους ακολουθούσε. Εμειναν, βέβαια, στην ιστορία. Οσον κι αν τους κατάντησαν εικόνες, εκπέμπουν δύναμη. Εμπνέουν. Οι άλλοι χωνεύτηκαν στο χρόνο. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος από την Επανάσταση του '21.

Απαντοχή. Απαντοχή. Η Επανάσταση έρχεται. Και θα 'ναι καταδική μας. Τα λάθη θα μας μάθουν να νικήσουμε για πάντα. Το είπε ένα παλικάρι. Χώθηκε ανάμεσά μας χωρίς να το προσέξουμε. Είναι ο φοιτητής μας, που 'ρθε απ' τη Σαλονίκη να δει τα γονικά του, να φάει το φαΐ της μάνας του. Μιαν άλλη φορά, το Πάσχα, που θα 'ρθω, θα μιλήσουμε για λαϊκή εξουσία, θα καταλάβετε ότι οι δουλευτήδες είναι το άπαν. Κι όταν το καταλάβετε, κανείς δε θα μπορεί να μας νικήσει. Αντε, καλό μεσημέρι. Χαιρέτισε κι έφυγε παρέα με την άνοιξη. Χέρι, χέρι. Μείναμε άφωνοι. Τι είναι η λαϊκή εξουσία; αναρωτηθήκαμε. Θα τα πούμε το Πάσχα... Το περιμένουμε αλλιώτικα.