Μπουρλότο στους μισθούς και τα μεροκάματα που προβλέπουν οι εθνικές - κλαδικές και άλλες - συμβάσεις βάζει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που δικαιώνει πολωνική υπεργολαβική εταιρεία, η οποία ανέλαβε έργο του γερμανικού Δημοσίου και αρνήθηκε να πληρώσει τους Πολωνούς εργαζόμενους που απασχολούσε με τα προβλεπόμενα από την αντίστοιχη κλαδική σύμβαση που ισχύει στη Γερμανία.

Η πολωνική εταιρεία επικαλέστηκε την «κοινοτική οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων», η οποία, όπως είχε αποκαλύψει το ΚΚΕ, είναι η οδηγία που χρησιμοποίησε το ευρωπαϊκό κεφάλαιο στη σύνταξη της οδηγίας Μπολκεστάιν, σε μια προσπάθεια να παρακάμψει τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η διάταξη για την «αρχή της χώρας καταγωγής». Οπως επιβεβαιώνεται, η καταστρατήγηση των συμβάσεων εργασίας που ισχύουν στη χώρα υποδοχής επιτυγχάνεται χωρίς κανένα πρόβλημα με την οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων, αφού το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Πολωνός εργοδότης μπορεί να πληρώνει κατά τα κέφια τους τους εργάτες, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια οποιαδήποτε εθνική νομοθεσία και συλλογική σύμβαση.

Το ομόσπονδο κράτος της Κάτω Σαξονίας ανέθεσε στην εταιρεία Objekt und Bauregie την ανέγερση του δικαστικού σωφρονιστικού καταστήματος Gttingen - Rosdorf. Σύμφωνα με τη νομοθεσία του ομόσπονδου κράτους, για να αναλάβει μια εταιρεία δημόσιο έργο πρέπει να δεσμευτεί γραπτώς ότι θα καταβάλει στους εργαζόμενους τουλάχιστον την αμοιβή που προβλέπει η ισχύουσα κλαδική συλλογική σύμβαση, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν αυτή του «Οικοδομικού τομέα και δημοσίων έργων». Η ίδια εθνική νομοθεσία προβλέπει ότι ο ανάδοχος οφείλει να δεσμευθεί ότι θα επιβάλει την υποχρέωση αυτή στους υπεργολάβους. Η μη τήρηση της δέσμευσης επισύρει ποινική ρήτρα.

Στην προκειμένη περίπτωση, η Objekt und Bauregie ανέθεσε μέρος του έργου σε μια πολωνική υπεργολαβική εταιρεία, η οποία πλήρωσε τους 53 Πολωνούς εργαζόμενους που απασχολούσε στο εργοτάξιο με μισθούς ίσους με το 46,57% του κατώτατου μισθού που προβλέπει η κλαδική σύμβαση! Είναι αμφίβολο αν αυτά τα χρήματα αντιστοιχούν ακόμα και στον κατώτερο μισθό του οικοδόμου στην Πολωνία. Η κυβέρνηση της Κάτω Σαξονίας κατέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας από την Objekt und Bauregie ποινική ρήτρα ύψους 84.934,31 ευρώ.

Η υπόθεση έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο χτες αποφάνθηκε ότι οι αξιώσεις της κυβέρνησης και οι διατάξεις στη νομοθεσία της αντιβαίνουν στην κοινοτική οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων! Κι αυτό γιατί, η οδηγία προβλέπει ότι για να ισχύει σε τέτοιες περιπτώσεις η εθνική κλαδική σύμβαση, πρέπει πρώτα να έχει κηρυχτεί υποχρεωτική η εφαρμογή της από την κυβέρνηση. Και ενώ η Γερμανία αναγνωρίζει σύστημα κήρυξης των συλλογικών συμβάσεων ως γενικώς υποχρεωτικών, η εν λόγω συλλογική σύμβαση δεν έχει κηρυχτεί γενικώς υποχρεωτική.

Επιπλέον, σύμφωνα με το δικαστήριο, «το δεσμευτικό αποτέλεσμα της συλλογικής σύμβασης "Οικοδομικός τομέας και δημόσια έργα" καταλαμβάνει τμήμα μόνον του κατασκευαστικού τομέα, εφόσον, αφενός, η σχετική νομοθεσία εφαρμόζεται μόνο στις δημόσιες συμβάσεις και όχι στις συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα και, αφετέρου, η εν λόγω συλλογική σύμβαση δεν έχει κηρυχτεί γενικώς υποχρεωτική»(!).

Το δικαστήριο λέει, δηλαδή, ότι ο Πολωνός εργάτης θα μπορούσε να διεκδικήσει πληρωμή σύμφωνα με την κλαδική σύμβαση μόνο αν είχε σαν άμεσο εργοδότη το δημόσιο, δικαίωμα που χάνει εφόσον εργάζεται σε ιδιώτη. Σαν συνέπεια, το Ομόσπονδο κράτος της Κάτω Σαξονίας βρίσκεται και στη θέση του κατηγορούμενου, επειδή η νομοθεσία του αντίκειται στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών!

Τι είπε το Ευρωπαϊκό δικαστήριο; Οτι επί της ουσίας οι κλαδικές συμβάσεις δεν έχουν καμιά ισχύ, αφού η ανάγνωσή τους, είτε έχουν κηρυχτεί γενικά υποχρεωτικές, είτε όχι, μπορεί ανά πάσα στιγμή να τις καταστήσει μη υποχρεωτικές για τις ξένες εταιρείες που έρχονται να προσφέρουν υπηρεσίες σε ένα άλλο κράτος - μέλος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στη χώρα μας είναι η σύμβαση των εργαζομένων στην ιδιωτική Υγεία, την οποία, παρά την υπογραφή της από την ΟΣΝΙΕ, η κυβέρνηση αρνείται να την κηρύξει υποχρεωτική. Είναι έτσι φανερό ότι όποια εταιρεία θελήσει να φέρει εργαζόμενους στον κλάδο μπορεί να επιλέξει αυθαίρετα τους μισθούς που θα πληρώνει, αφού κανένας περιορισμός δεν τίθεται επί της ουσίας.