Η υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αποτελεί άλλη μια μαχαιριά στην πλάτη της εργατική τάξης. Τίποτα διαφορετικό δεν περίμεναν οι εργαζόμενοι από τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής. Αντικειμενικά το ξεπούλημα της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ βάζει πρόσθετες δυσκολίες στη διεκδίκηση των κλαδικών ΣΣΕ. Ο ΣΕΒ, αν και έχει περάσει πάνω από 1,5 μήνας από την καταγγελία των ΣΣΕ του κλάδου, ούτε καν μας έχει καλέσει για συνάντηση.

Οι επιπτώσεις στον κλάδο είναι τραγικές και από το νέο αντιασφαλιστικό νόμο. Απασχολείται ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών (περίπου το 40%), που ειδικά στα συσκευαστήρια φρούτων, τις βιομηχανίες παγωτού, στην τυροκομία κλπ, εργάζεται εποχιακά. Αυτό σημαίνει, ότι, πέρα από την αύξηση των ορίων ηλικίας, πολλές εργαζόμενες δε θα έχουν τη δυνατότητα ούτε για βιβλιάριο ασθενείας, με το διπλασιασμό των ενσήμων που απαιτούνται από 50 στα 100. Ενα επίσης μεγάλο ποσοστό εργαζομένων ανήκει στα Βαριά και Ανθυγιεινά και γι' αυτούς αυξάνεται το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τα 4ωρα που κατά κόρον εφαρμόζονται, αντικειμενικά, μετά από κάποια χρόνια, οι νέοι εργαζόμενοι δε θα συμπληρώνουν τα ένσημα για σύνταξη.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό πόσο ιδιαίτερη σημασία έχει η απεργία στις 16 Απρίλη. Πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη να παλέψουμε για την επιτυχία της. Η αποφασιστική συμμετοχή, ο αγώνας των εργαζομένων και η ξεκάθαρη απαίτησή τους για συμβάσεις που να καλύπτουν τις ανάγκες τους, μπορούν να επιβάλλουν υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ που θα ακυρώνουν στην πράξη τους άθλιους όρους της ΕΓΣΣΕ. Από την άλλη η μαζική συμμετοχή στην απεργία συμβάλλει και δυναμώνει αποφασιστικά το μέτωπο για την ανατροπή και του νέου αντιασφαλιστικού νόμου, αλλά και των προηγούμενων. Ο αγώνας των εργαζομένων και η συσπείρωσή τους στο ΠΑΜΕ, είναι μονόδρομος.