Τι ντόπα βαστάει τη σκοπιμότητα στη θέση της δειλής ελπίδας, ας πούμε φοιτητές και φοιτήτριες της Ιατρικής και των συναφών σπουδών, άμα πριν πας να ψηφίσεις ακούς ότι βρέφος θανόν πήγε κι ήρθε με κούριερ στους γονείς, ένα αξιοθρήνητο τηλεπτώμα. Επειδή δεν υπάρχει ιατροδικαστική παθολογοανατομική μονάδα στην Κρήτη. Η... Λεβεντογέννα πατικωμένη ανάμεσα στα Ζωνιανά και τους κούριερ νεκρών βρεφών.

Η παγκοσμιοποίηση χάνει σε λάμψη ετικέτας διεθνώς. Η ρημάδα η φτώχεια, καπιταλιστικό μαθηματικό αποτέλεσμα κι όχι τυχαίο φυσικό φαινόμενο άπληστων τραπεζιτών. Οπότε οι ντόπες πρέπει να κατακλύσουν τ' ανήσυχα πνεύματα αντίστασης και τα φλογερά όνειρα των πεινασμένων της Γης. Ετσι συζητάμε για την «τέχνη» του σκύλου που πεθαίνει από πείνα υπό τα όμματα παράλυτων επισκεπτών σε μπιενάλε στη Νικαράγουα!.. Ποιος θα διαδηλώσει γι' αυτό το σκύλο όπως για τους Σαντινίστας μετά από τόσα χρόνια, οπότε η ντόπια «ελπίδα» της Αριστεράς «καινοτομεί» πιστοποιώντας τον... τυχοδιωκτισμό του Τσε Γκεβάρα; ΔΑΠ και ξερό ψωμί και ΠΑΣΠ για να μη γέρνει η βάρκα και χρειαστεί ο νιος κι η νια να τραβήξουν κουπί κόντρα στα μπουρίνια των ίδιων κι απαράλλακτων καιρών. Ντόπα. Η υποθήκευση ως ασφάλεια. Η άγνοια ως παράδεισος. Το βύσμα ως μέλλον.