Στον ακριτικό αυτό νομό το επίσημο ποσοστό ανεργίας είναι 14% και το ανεπίσημο ξεπερνάει το 30%. Ανθρωποι κάθε ηλικίας και κυρίως νέοι υποαπασχολούνται και υπογράφουν τετράωρες συμβάσεις με αμοιβές 3 ευρώ την ώρα! Οι αγρότες ξεκληρίζονται και οι κτηνοτρόφοι ξεπουλούν τα κοπάδια τους. Στο νομό «ανθίζει» το φαινόμενο του «αγροτοεργάτη», ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση από τα εργοστάσια της ΔΕΗ - τα φουγάρα των οποίων δε θέτουν σε λειτουργία τα φίλτρα τους - «κατατρώει» τα σωθικά των ανθρώπων. Τα χωριά ερημώνουν και η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση... επανέρχεται για να διώξει και τους τελευταίους από τους 55.000 κατοίκους του νομού.

Οπως σε όλες τις περιοχές της χώρας έτσι και στη Φλώρινα τα προβλήματα ανάπτυξης δημιουργούν και οξύνουν οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Πολιτικές αντιλαϊκές και αντιαγροτικές που υπαγορεύονται από τα «ευρωενωσιακά» κέντρα και είναι υποταγμένες στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Κάποιοι «κύκλοι» πατούν ακριβώς πάνω στα υπαρκτά λαϊκά προβλήματα, τα οποία φροντίζουν να αποσυνδέουν από την ταξική τους βάση. Αξιοποιούν προπαγανδιστικά διακρίσεις και διώξεις του παρελθόντος, που υπέστησαν οι σλαβόφωνοι στην περιοχή από τις αστικές κυβερνήσεις και τις δικτατορίες που γνώρισε ο τόπος. Με τον τρόπο αυτό γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια, στο όνομα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των Σλαβόφωνων, να δημιουργηθεί θέμα «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, που θα αξιοποιηθεί στα πλαίσια των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια.

Οι σλαβόφωνοι, ως Ελληνες πολίτες που είναι, πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, να μπορούν ελεύθερα να μιλούν τη γλώσσα τους, να ζουν με τα δικά τους έθιμα, το δικό τους πολιτισμό. Κάθε μορφή διάκρισης σε βάρος τους πρέπει να καταδικάζεται από το σύνολο των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων.