Τους επιζώντες απειλούν άμεσα η πείνα, η δίψα και οι επιδημίες, ενώ εκτός από τη φύση ο λαός της χώρας έρχεται αντιμέτωπος και με τους πολιτικούς εχθρούς του, την τοπική δικτατορία και τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που χρησιμοποιούν την κρίση για να παίξουν επικίνδυνα παιχνίδια στην πλάτη των Βιρμανών.

Η υδάτινη λαίλαπα που παγίδευσε θανάσιμα δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στη Μιανμάρ, το Σαββατοκύριακο, αποτελεί θανάσιμη απειλή και για τους επιζώντες, που πλέον λόγω της παντελούς έλλειψης πόσιμου νερού, δε διστάζουν να πίνουν από πηγάδια και ποτάμια, όπου έχουν ήδη ξεκινήσει να επιπλέουν τα πτώματα των θυμάτων. Και ενώ η χολέρα και οι παντός είδους επιδημίες είναι προ των πυλών στη Μιανμάρ, η τοπική χούντα από τη μία και οι ιμπεριαλιστές από την άλλη επιμένουν να ακολουθούν τη δική τους στρατηγική θυσιάζοντας το λαό της χώρας, έναν από τους φτωχότερους στον κόσμο, που ακόμα και πριν την καταστροφή επιβίωνε με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα, ενώ σήμερα που οι μεγαλύτερες εκτάσεις καλλιέργειας ρυζιού καταστράφηκαν, αντιμετωπίζει ακόμα εντονότερα το φάσμα της πείνας.

Το στρατιωτικό καθεστώς επιμένει να αρνείται την είσοδο διεθνούς δύναμης στη Μιανμάρ, καθώς επιτρέπει να περάσουν τα σύνορα μόνο υλική βοήθεια, χωρίς ωστόσο να δίνει βίζα εισόδου σε διασώστες, γιατρούς και ανθρώπινο δυναμικό, που μπορεί να ανακουφίσει τους πληγέντες. Ως δικαιολογία προβάλλεται το επιχείρημα ότι οι ξένες δυνάμεις ενδέχεται να απειλήσουν την κυριαρχία της χώρας και να τους ανατρέψουν... Σύμφωνα με τους κατοίκους η χούντα αρνείται την είσοδο των ξένων, προκειμένου να παρουσιάσει εικόνα «αυτάρκειας και σωτήρα» στο λαό, δεδομένου και του δημοψηφίσματος για το σύνταγμα της Μιανμάρ και τη διενέργεια πολυκομματικών εκλογών, που αναμενόταν να πραγματοποιηθεί στην πλειοψηφία των επαρχιών χτες, ενώ σε 47 επαρχίες που κρίθηκαν ως οι βαρύτερα πληγείσες από τη θεομηνία, αναβλήθηκε για τις 28 Μάη.

Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την κρίσιμη κατάσταση, δημιουργώντας ένα παράθυρο διείσδυσης μέσω της βοήθειας που προσφέρουν, προκειμένου να πετύχουν όσα δεν μπόρεσαν κατά τις διαδηλώσεις των μοναχών, το Σεπτέμβρη, που εξελίχθηκαν σε έκφραση της γενικότερης λαϊκής δυσαρέσκειας προς το καθεστώς, με αφορμή ένα κύμα ακρίβειας σε τρόφιμα και καύσιμα.

Αποτέλεσμα της μάχης εξουσίας που δίνεται στην πλάτη των πληγέντων είναι οι επιζώντες να έρχονται καθημερινά σε δυσχερέστερη κατάσταση. Χαρακτηριστική είναι η διακοπή, λόγω της στάσης του καθεστώτος, της ανθρωπιστικής βοήθειας του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος (WFP) του ΟΗΕ, μετά την κατάσχεση δύο φορτίων με τρόφιμα, την Παρασκευή. Στο μεταξύ ο λαός τη χώρας εξακολουθεί να δίνει τη μάχη της επιβίωσης αβοήθητος...