Κατηγορηματικό «όχι» χτες από το ΚΚΕ, τόσο στην αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος όσο και σε οποιαδήποτε προσπάθεια παράδοσης των δασικών εκτάσεων στο επιχειρηματικό κέρδος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης της αναθεώρησης του Συντάγματος στη Βουλή. Ο εισηγητής του ΚΚΕ, Αχιλλέας Κανταρτζής, τάχθηκε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 57 που αφορά το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών.

Αναφερόμενος στην αναθεώρηση του άρθρου 24, ο Αχ. Κανταρτζής τόνισε πως «είναι γνωστή η κατηγορηματική αντίθεση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σε οποιαδήποτε προσπάθεια για αναθεώρηση του άρθρου 24, που θα μας οδηγήσει σε χειρότερη κατεύθυνση, όπως επιχειρείται και με την παρούσα πρόταση που υποβάλλεται από τη Νέα Δημοκρατία, όπως έγινε και με την προηγούμενη πρόταση, που είχε υποβληθεί και είχε ψηφιστεί στην τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ». Πρόσθεσε ότι «δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε στην αναθεώρηση του άρθρου 24. Δεν πρόκειται να δώσουμε άλλοθι σε υποκριτικές διακηρύξεις».

Εστιάζοντας στην πολιτική ουσία του θέματος, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε πως «τα δάση και οι δασικές εκτάσεις έχουν μπει για τα καλά στο στόχαστρο των δραστηριοτήτων των επιχειρηματικών ομίλων και άλλων επιχειρηματιών. Γιατί; Διότι διαμορφώθηκαν πλέον οι προϋποθέσεις για να αναδειχτούν σαν η νέα κότα με τα χρυσά αυγά». Επισήμανε, μάλιστα, πως «όλα αυτά καλύπτονται πίσω από μεγαλόστομες διακηρύξεις καθαρά υποκριτικές. Ξαφνικά, τα τελευταία χρόνια, ο ένας βιομήχανος έγινε φιλόμουσος, ο άλλος επιχειρηματίας έγινε φιλότεχνος, ο άλλος επιχειρηματίας ερωτεύτηκε τη γλυπτική και ο άλλος τη ζωγραφική. Ολοι αυτοί θέλησαν να βάλουν στο χέρι τους τις πολιτιστικές δραστηριότητες. Τώρα τους πήρε ξαφνικά όλους αυτούς ο πόνος για το περιβάλλον. Θέλουν να υιοθετήσουν, θέλουν ουσιαστικά να βάλουν στο χέρι τους, να επενδύσουν, να τους παραδοθούν χωρίς εμπόδια αυτές οι φυσικές ομορφιές της πατρίδας μας, που δημιουργούν προϋποθέσεις για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου».

Τοποθετούμενος σχετικά με την αναθεώρηση του αρ. 57 του Συντάγματος που αφορά το ασυμβίβαστο των βουλευτών ο Αχ. Κανταρτζής είπε ότι έχει διατυπωθεί «η αντίθεσή μας στην καθιέρωση του ασυμβίβαστου από την προηγούμενη ακόμα Βουλή. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας από την πρώτη στιγμή έχει επισημάνει ότι αυτό το άρθρο, παρά το ότι μπορεί να φαίνεται λογικοφανές και εκσυγχρονιστικό, θα δημιουργήσει προβλήματα στους βουλευτές που ασκούσαν επαγγελματική δραστηριότητα ενώ από την άλλη μεριά, δεν έθιγε και ούτε μπορούσε να θίξει εκείνους που ζούσαν από μετοχές, εισοδήματα ή άλλου είδους μερίσματα. Νομίζουμε ότι η ζωή επιβεβαίωσε την ορθότητα της σκέψης μας και γι' αυτό υποστηρίζουμε την Αναθεώρηση του άρθρου 57, έτσι ώστε να προχωρήσουμε στην αλλαγή που πρέπει για να φύγει από τη μέση αυτό το εμπόδιο. Υπάρχουν, ασφαλώς, περιπτώσεις που χρειάζεται να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν. Εκεί που μπορεί η άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας να συνδέεται με δημόσιες υποθέσεις ή με οποιουδήποτε είδους αθέμιτες παρεμβάσεις, εκεί μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί με νομοθετική ρύθμιση».

Στο πλαίσιο της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος τοποθετήθηκαν, σχετικά με την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων οι βουλευτές του ΚΚΕ, Κώστας Καζάκος και Κώστας Αλυσανδράκης. Αναφερόμενος στη στόχευση των προτάσεων αναθεώρησης του άρθρου 16 ο Κ. Καζάκος επισήμανε ότι «οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Οι επιχειρηματίες που θα δίνουν λεφτά στα πανεπιστήμια και θα παραγγέλνουν έρευνες, θα το κάνουν για το συμφέρον τους και το ελληνικό πανεπιστήμιο θα αλωθεί. Και θα προσαρμοστεί και το διδακτικό προσωπικό και οι φοιτητές στους στόχους και θα υπηρετήσουν θέλοντας και μη, σιγά - σιγά, το ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτή είναι η νεοφιλελεύθερη οικονομία που εφαρμόζετε».

Στο θέμα του πώς αντιλαμβάνονται οι πολιτικές δυνάμεις τη γνώση αναφέρθηκε ο Κ. Αλυσανδράκης τονίζοντας πως «η βασική διαφορά ανάμεσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και τους υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, έγκειται στην αντίληψη για τη γνώση. Εμείς αντιμετωπίζουμε τη γνώση ως κοινωνικό αγαθό, που παράχθηκε με τη συμβολή όλης της κοινωνίας στη διάρκεια της ιστορικής της εξέλιξης και κατά συνέπεια δεν ανήκει σε κανέναν. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να εμπορεύεται τη γνώση. Ολοι έχουν το δικαίωμα της απρόσκοπτης πρόσβασης σε αυτήν. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δωρεάν, αποκλειστικά δημόσια Παιδεία σε όλες βέβαια τις βαθμίδες της και όχι μόνο στην τριτοβάθμια».