Πότε διασαλεύεται η τάξη; | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Πότε διασαλεύεται η τάξη;

Το λιγότερο ατυχές είναι το παράδειγμα που επικαλέστηκε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), η οποία, σε σχετική ανακοίνωση και αναφερόμενη σε σχετικές δηλώσεις του αρχηγού της Σκότλαντ Γιαρντ στην Αθήνα για πρόσληψη αλλοδαπών στην ΕΛ.ΑΣ. (υπενθυμίζοντας, μάλιστα, αντίστοιχη δική της πρόταση), επικαλέστηκε τα γεγονότα με τους αλλοδαπούς εργάτες της Μανωλάδας που ξεσηκώθηκαν για τις απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς και τα μεροκάματα πείνας, ως παράδειγμα που θα είχε αποφευχθεί.

Το παράδειγμα αυτό χρησιμοποιήθηκε σαν επιχείρημα τού γιατί χρειάζονται οι αλλοδαποί αστυνομικοί για την αντιμετώπιση του εγκλήματος στο χώρο αυτό.

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιο ήταν το εγκληματικό στοιχείο στα γεγονότα της Μανωλάδας; Τα μεροκάματα πείνας, κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση και χωρίς ασφάλιση και οι ζωώδεις συνθήκες διαβίωσης που «προσέφεραν» οι μεγαλοτσιφλικάδες, ή ο ίδιος ο ξεσηκωμός των «αθλίων»;

Και ποιο στοιχείο από αυτά δεν ήταν σε γνώση της αστυνομίας; Μήπως δεν ήταν σε γνώση της οι παραπάνω παρανομίες, η αισχρή και απάνθρωπη εκμετάλλευση των αλλοδαπών εργατών και χρειαζόταν αλλοδαπό αστυνομικό για να τα μάθει και «να επιληφθεί της υποθέσεως», ή «το καζάνι που έβραζε» και ο ίδιος ο ξεσηκωμός των αλλοδαπών που ζήτησαν να τους μεταχειρίζονται σαν ανθρώπους και διεκδίκησαν καλύτερο μεροκάματο;

Τι θα είχε αποφευχθεί με τη χρήση αλλοδαπών αστυνομικών; Η χωρίς όρια εκμετάλλευση ή η έστω και μικρή αύξηση του μεροκάματου που πέτυχαν οι σύγχρονοι «άθλιοι»; Ποιον φοβίζει η «επερχόμενη θαλασσοταραχή» ξεσηκωμού των «αθλίων»; Μήπως την τάξη των εκμεταλλευτών; Μάλλον τον ίδιο φόβο όμως δείχνει και ο συντάκτης της ανακοίνωσης της ΠΟΑΣΥ, που προφανώς, λόγω κεκτημένης ταχύτητος, αποκαλύπτεται.

Το κυρίαρχο ερώτημα που βγαίνει από τον ξεσηκωμό των «αθλίων» είναι: Πότε διασαλεύεται η «τάξη» και η ασφάλεια και σε βάρος ποιου; Ας προβληματιστούν πάνω σε αυτό και οι αστυνομικοί υπάλληλοι.

Γ.