Αποσπάσματα από την εισήγηση του υπευθύνου του Αγροτικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ
Και αυτό γιατί από τις βιομηχανίες και τις πολυεθνικές τροφίμων, από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές δυνάμεις που είναι υπεύθυνες για το διατροφικό πρόβλημα και τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα, γίνεται μια προσπάθεια, παγκόσμια και στη χώρα μας, να αποδοθεί σε διάφορες συγκυρίες και ατυχή γεγονότα με προφανή στόχο να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, να αποπροσανατολίσουν τα λαϊκά στρώματα και να εκτονώσουν την αγανάκτησή τους».
Στη συνέχεια ανέφερε ότι «οι ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς σε τρόφιμα δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές διατροφικές ανάγκες της ανθρωπότητας. Και αυτό γιατί την ίδια περίοδο που η αγορά θεωρείται κορεσμένη και καταστρέφονται μεγάλες ποσότητες ή παίρνονται μέτρα για τη μείωση της παραγωγής τροφίμων, πάνω από 850 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται ή λιμοκτονούν, επειδή το εισόδημά τους δεν τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση στην αγορά».
«Οι πολιτικές που είχαν σαν στόχο τη μείωση της αγροτικής παραγωγής και των αποθεμάτων, για να ισορροπήσει, τάχα, η αγορά στην ΕΕ, υλοποιήθηκαν με τις αναθεωρήσεις της ΚΑΠ που έγιναν τις δυο τελευταίες δεκαετίες για να προσαρμοστεί η αγροτική οικονομία στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ που απαιτούσαν την απελευθέρωση της παγκόσμιας αγοράς των αγροτικών προϊόντων.
Τις αναθεωρήσεις αυτές υπερψήφισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό είναι συνυπεύθυνες για τη λεγόμενη διατροφική κρίση».
Αναλύοντας περισσότερο την εξελισσόμενη διατροφική κρίση, υπογράμμισε τις απόψεις διαφόρων χρηματιστηριακών αναλυτών, που εκτιμούν ότι «το 40% των βασικών ειδών διατροφής ελέγχεται από το μεγάλο κεφάλαιο και το 30% των αυξήσεων των τιμών των τροφίμων οφείλεται στη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία. Η απελευθέρωση της αγοράς των αγροτικών προϊόντων μαζί με τη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία αύξησαν κατακόρυφα τις τιμές των τροφίμων, με αποτέλεσμα μέσα στην τελευταία πενταετία να αυξηθούν κατά 236% τα ποσά που πλήρωσαν για εισαγωγή δημητριακών οι 82 φτωχότερες χώρες του κόσμου, από τις οποίες οι 69 στην Ασία και την Αφρική. Στην αντίθετη πλευρά, τα μεγαλύτερα μονοπώλια του αγροτοβιομηχανικού κλάδου, όπως η "Monsanto", η "Gargill", κ.ά., διπλασίασαν τα κέρδη τους την τελευταία χρονιά. Παρόμοια κερδοφορία έχουν και οι εγχώριες μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, που κυριαρχούν στους επιμέρους τομείς του κλάδου».
Καταλήγοντας, τόνισε πως «τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα που αποκαλύπτονται και στη χώρα μας, η όξυνση της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας και η κερδοσκοπία που γίνεται στα τρόφιμα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Και αυτό γιατί οι κυβερνήσεις και των δυο κομμάτων ψήφισαν και εφαρμόζουν με ιδιαίτερο ζήλο τον ΠΟΕ, την ΚΑΠ και τις αναθεωρήσεις της, που συρρίκνωσαν την αγροτική παραγωγή.
Στον αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων και στη δημιουργία αυταπατών συμβάλλει και η πολιτική του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ για το διατροφικό πρόβλημα. Και αυτό γιατί συμφωνεί με την ΚΑΠ και μάλιστα προσπαθεί να την εξωραΐσει, κατηγορώντας τις ελληνικές κυβερνήσεις για διαπραγματευτική και διαχειριστική ανικανότητα. Συμφωνεί με την αγορά και τα κέρδη, αλλά με μπόλικες αυταπάτες προτείνει να μπουν κανόνες στην αγορά για να εξυγιανθεί, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι πάνω από τα κέρδη».