Με το «χέρι στην τσέπη» απολαμβάνουν τη «δωρεάν» Δημόσια Υγεία, όπως και τη «δωρεάν» δημόσια Παιδεία, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι, όπως και όλα τα λαϊκά στρώματα, ενώ η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς από την εφαρμοζόμενη πολιτική εμπορευματοποίησης αυτών των κοινωνικών αγαθών, που, ουσιαστικά ή και θεσμικά, ποτέ δεν ήταν πραγματικά δωρεάν. Αντιλαμβανόμενη τόσο τη σοβαρότητα του προβλήματος, όσο και τη δυνατότητα της κοινής διεκδίκησης με τους εργαζόμενους για την επίτευξη λύσεων, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) αποφάσισε να «ανοίξει» τη συζήτηση για τη Δημόσια Υγεία στη βάση της πρότασής της για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, αναβαθμισμένη, ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των ΕΒΕ και των οικογενειών τους.

Στη σύσκεψη που διοργάνωση το βράδυ της Τετάρτης με τη συμμετοχή σωματείων από τους χώρους των υδραυλικών, των καθαριστηρίων, των φωτογράφων, των κομμωτών, του μετάλλου, των ανελκυστήρων, έγινε η πρώτη συζήτηση για το θέμα και καταλήχθηκαν τα επόμενα βήματα. Προς το τέλος του Ιούνη, η ΟΒΣΑ θα διοργανώσει ημερίδα για τη διεξοδικότερη συζήτηση του θέματος και στη συνέχεια θα προσανατολιστεί στην πραγματοποίηση αγωνιστικής συγκέντρωσης κόντρα στην πολιτική ιδιωτικοποίησης του τομέα της Υγείας και για τη διεκδίκηση περισσότερων δικαιωμάτων.

Ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ Π. Γαλανόπουλος περιέγραψε τα σοβαρά προβλήματα που εκφράζονται σήμερα μέσα από την έλλειψη υποδομής, προσωπικού, παροχών του δημόσιου συστήματος Υγείας, τονίζοντας ότι πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Εθεσε επίσης ζητήματα πάλης, όπως αυτό του οικογενειακού γιατρού, του Κέντρου Υγείας στις γειτονιές, της λειτουργίας εξειδικευμένων νοσοκομείων, της ανάγκης να μη ζητούνται χρήματα για τις παροχές υγείας, να προσφέρονται δωρεάν τα φάρμακα που θα πρέπει να αποτελούν ευθύνη του κράτους. Συνέδεσε τα ζητήματα αυτά με τη διεκδίκηση για διεύρυνση των παροχών υγείας από τα ασφαλιστικά ταμεία, τη διάθεση του απαραίτητου ιατρικού προσωπικού, την ενίσχυση της πρόληψης και την εξέταση των επαγγελματικών παθήσεων.

Η ανταπόκριση των συνδικαλιστών που συμμετείχαν έδωσε το στίγμα στη συζήτηση που ακολούθησε, με κοινό παρονομαστή τη διαμόρφωση εξειδικευμένων προτάσεων, τη συζήτηση στα σωματεία, το συντονισμό της πάλης.