Πάνω από ένα μεροκάματο στοιχίζει το μπάνιο στους ανθρώπους του μόχθου και τις οικογένειές τους, στους νέους εργαζόμενους που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Με βάση τη νέα ΕΓΣΣΕ το μεροκάματο του ανειδίκευτου εργαζόμενου είναι 30,4 ευρώ (μεικτά) και ένα μπάνιο σε κάποια από τις πλαζ της Αττικής μπορεί να ξεπεράσει και τα 40 ευρώ. Μάλιστα, για μια τετραμελή οικογένεια το κόστος ανεβαίνει πολύ περισσότερο, μπορεί να ξεπεράσει τα 55 ευρώ.

Κάγκελα και εισιτήρια - «φωτιά» για το λαϊκό εισόδημα. Αυτό είναι το καθεστώς της παραλίας. Ολα μοσχοπουλιούνται στην πλειοψηφία των πιο εύκολα προσβάσιμων παραλιών της Αττικής: Το μπάνιο, η θάλασσα, ο αέρας, η σκιά, το νερό, ο καφές. Αν σε αυτά προστεθούν και τα διόδια, τα έξοδα για τη βενζίνη και το φαγητό μιας οικογένειας, τότε ούτε δύο, ούτε τρία μεροκάματα δε φτάνουν!

Στο όνομα μιας υποτιθέμενης ανάπλασης και αξιοποίησης έχει στηθεί σε όλο το μήκος της παραλίας του Σαρωνικού, από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο, ένα «όργιο» κερδών, με δισεκατομμύρια ευρώ στις τσέπες των επιχειρηματιών, σχεδόν όλα «κερασμένα» από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ και από τη λεηλασία του εισοδήματος των εργαζομένων.

Στυγνή λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος. Σε πολλές από τις πιο εύκολα προσβάσιμες παραλίες της Αττικής, για να κολυμπήσει μια οικογένεια με δύο παιδιά κάτω των 12 χρονών, 40 ευρώ δεν αρκούν. Στην πλαζ Αλίμου τα Σαββατοκύριακα κοστίζει 8 ευρώ το άτομο η είσοδος και 4 ευρώ για παιδιά κάτω των 12 χρονών.

Η κάθε ξαπλώστρα κοστίζει επιπλέον 3 ευρώ: 36 ευρώ μόνο για να μπεις στην παραλία και να κάτσεις κάτω από μια ομπρέλα! Αν είσαι «τυχερός» και τα παιδιά είναι κάτω από 12 ετών... Αν σε αυτά υπολογιστούν τα έξοδα για βενζίνη, νερά, καφέδες και κάτι φαγώσιμο, η τιμή του μπάνιου εκτοξεύεται στα ύψη και το καθιστά απαγορευμένο για περισσότερα από ένα μπάνιο το μήνα.

Από τη στιγμή που μπαίνουν κάγκελα και εισιτήριο σε μια παραλία είναι στο χέρι του επιχειρηματία πού θα φτάσει η τιμή. Και κάθε χρόνο οι αυξήσεις είναι κάτι παραπάνω από αισθητές για τα χαμηλά μεροκάματα. Σε κάποιες παραλίες - εξαρτάται από την επιχείρηση - προβλέπονται κάποια μειωμένα εισιτήρια για παιδιά. Και φυσικά οι τιμές ανεβαίνουν τα Σαββατοκύριακα, που οι εργαζόμενοι μπορούν να πάνε για μπάνιο.

Για να μπει μόνο κανείς μέσα στην παραλία θέλει πάνω από 5 ευρώ. Το εισιτήριο σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά και τα 10 ευρώ το άτομο. Αναφέρουμε ενδεικτικά:

• Ακτή Βουλιαγμένης: Πρόπερσι ήταν 4 ευρώ τις καθημερινές και 5 τα Σαββατοκύριακα. Πέρσι, 5 και 6. Σε επικοινωνία που είχαμε μας είπαν ότι οι φετινές τιμές δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα, αλλά δεν απέκλεισαν την αύξηση.
• Απολλώνιες Ακτές (Α΄ και Β΄ Βούλας): Το εισιτήριο κοστίζει 5,5 ευρώ τις καθημερινές και 6,5 ευρώ τα Σαββατοκύριακα.
• Αλιμος: 6 ευρώ τις καθημερινές και 8 ευρώ τα Σαββατοκύριακα (συν 3 ευρώ η μία ξαπλώστρα).
• Βάρκιζα (Yabanaki): Τις καθημερινές έχει 6 ευρώ είσοδο. Τα Σαββατοκύριακα κοστίζει 7 ευρώ και 9 ευρώ για δύο ξαπλώστρες. Πέρσι ήταν κατά 1 ευρώ φθηνότερα.
• Λαγονήσι: 9 ευρώ τις καθημερινές και 15 ευρώ τα Σαββατοκύριακα. Αυξήθηκε κατά 1 ευρώ.
• Καβούρι: Την πλαζ εκμεταλλεύεται το ξενοδοχείο «Ντιβάνι Απόλλων Παλάς», με είσοδο 35 ευρώ τις καθημερινές και 50 ευρώ τα Σαββατοκύριακα!
• Αστέρας Γλυφάδας (Μπάλουξ): 7 ευρώ.
• Ανάβυσσος: Το ξενοδοχείο «Γκραντ Ριζόρτ» διαθέτει ιδιωτική παραλία μόνο για τους πελάτες. Δίπλα από το ξενοδοχείο υπάρχει άλλη παραλία για τους εξωτερικούς πελάτες με 5 ευρώ το άτομο.

Επιπλέον, πληθαίνουν χρόνο με το χρόνο οι επιχειρηματικές δραστηριότητες πάνω στο κύμα, ακόμα και σε παραλίες που δεν είναι περιφραγμένες. Ομπρέλες και ξαπλώστρες με το αζημίωτο, θαλάσσια σπορ, αναψυκτήρια και ξενοδοχεία κατακλύζουν όλη την παραλιακή γραμμή.

Το δικαίωμα των εργαζομένων και των οικογενειών τους για αναψυχή, ξεκούραση και ένα μπάνιο στη θάλασσα συνθλίβεται μπροστά την ανάγκη του κεφαλαίου για αναπαραγωγή, για εκμετάλλευση και της τελευταίας σπιθαμής γης.

Απάντηση σε αυτή του την ανάγκη δίνουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Ο νόμος 2971/2001 που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επιτρέπει την τσιμεντοποίηση των αιγιαλών και των παραλιών της χώρας από το ιδιωτικό κεφάλαιο, που μπορεί να ασκεί πάνω τους διάφορες δραστηριότητες. Το νόμο αυτό συμπλήρωσαν μια σειρά νόμοι, με σπουδαιότερο τον 3105/2003 που επιτρέπει στην εταιρεία «Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» να αίρει την προστασία μεγάλων τμημάτων του αιγιαλού και των παραλιών γύρω από τις τουριστικές μονάδες του ΕΟΤ και να τις παραχωρεί στους επιχειρηματίες. Η ΝΔ διατηρεί και αξιοποιεί δεόντως το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο.

Πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι δημοτικές αρχές και η ΤΕΔΚΝΑ, στην ηγεσία της οποίας βρίσκονται δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, λειτουργώντας οι ίδιες σαν επιχειρηματίες ή σαν μεσίτες των επιχειρηματιών. Για τη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης φρόντισαν και οι «κρατικές» επιχειρήσεις «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» και «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ».