«Κάρφωμα» με «εξ οικείων βέλη» για τη διαπλοκή | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΣΟΚ - «ΖΗΜΕΝΣ»

«Κάρφωμα» με «εξ οικείων βέλη» για τη διαπλοκή

Ενας ακόμη παράγοντας που δείχνει την ανάγκη μαζικής εγκατάλειψης των κομμάτων της πλουτοκρατίας από τις λαϊκές δυνάμεις

Η ομολογία του Θ. Τσουκάτου, για χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ από τη γερμανική πολυεθνική «Ζήμενς» με 1 εκατομμύριο μάρκα, που κατέληξε στα «κομματικά ταμεία» της «Χαριλάου Τρικούπη», ήρθε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να επιβεβαιώσει τη σαπίλα του αστικού πολιτικού συστήματος. Ηταν η αποκάλυψη, αλλά όχι και κεραυνός εν αιθρία, ως προς την πολυπλόκαμη διαπλοκή των κομμάτων που νέμονται την εξουσία με τα μονοπώλια και ας ψάχνουν οι αστοί «φύλλα συκής», για την ανήθικη ηθική τους. Στην παρούσα φάση το ΠΑΣΟΚ είναι που βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση. Η πραγματικότητα που εξελίσσεται είναι η φωτογραφία της ίδιας της σήψης του αστικού πολιτικού συστήματος. Η διαφθορά του πολιτικού τους συστήματος, που αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά, είναι προϊόν του ταξικού του χαρακτήρα, της εφαρμογής μιας πολιτικής που ευνοεί την εμφάνιση τέτοιου είδους σκανδάλων. Τα φαινόμενα διαφθοράς τα παράγει και τα αναπαράγει ο ίδιος ο καπιταλισμός. Τα γεννά το κοινωνικο-οικονομικό εκείνο σύστημα που έχει απόλυτο θεό του το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό το σύστημα υπηρετούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και πάνω στη βάση της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» και της ιδεολογίας, που στο επίκεντρό της έχει «τα πάντα για το κέρδος του κεφαλαίου», αναπόφευκτα διαπλέκονται με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και με εκείνους τους μηχανισμούς της διαπλοκής που είναι στημένοι γύρω και μέσα σ' αυτά.

Αυτό που ακολούθησε μετά την ομολογία Τσουκάτου είναι ένα έργο το οποίο ο ελληνικός λαός το έχει ξαναδεί σε παλιότερες υποθέσεις σκανδάλων. Ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να «αρθεί η κομματική ιδιότητα» του πρώην βουλευτή, όπως και του πρώην υπουργού Τ. Μαντέλη, που φέρεται να εμπλέκεται με την υπόθεση της «Ζήμενς» καθώς και όποιου άλλου στελέχους του ΠΑΣΟΚ «έχει σοβαρή εμπλοκή στην υπόθεση αυτή». Ακολούθησε ένας καταιγισμός πληροφοριών μέσα από τα ΜΜΕ και διαρροών από τη δικαστική έρευνα για συναλλαγές, τραπεζικούς λογαριασμούς σε Ολλανδία, «τρίτα πρόσωπα», «οφ σορ εταιρείες»... Φήμες κυκλοφορούν για στελέχη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Ο πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης από την Αθήνα απαιτούν να έρθουν «όλα στο φως». Ο Γ. Παπανδρέου ζητάει σύσταση εξεταστικής επιτροπής και ο Κ. Καραμανλής φαίνεται να τη σκέφτεται.

Κοινή προσπάθεια της αστικής τάξης και των κομμάτων της να μη θιγεί ο «σκληρός πυρήνας» του συστήματος. Να μην κλονιστούν τα θεμέλια του εκμεταλλευτικού συστήματος. Από κει και πέρα, ακόμα και ένα τμήμα του πολιτικού προσωπικού είναι αναλώσιμο στο βωμό της εξυπηρέτησης των ευρύτερων σχεδίων της άρχουσας τάξης. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ σπεύδουν να αποδώσουν τα φαινόμενα σαπίλας σε κάποια μεμονωμένα πρόσωπα, ισχυριζόμενοι ότι η διαφθορά είναι μια «παρέκκλιση» και όχι ο κανόνας, προκειμένου να πείσουν ότι πρόκειται για κάποια «δυσλειτουργία» και όχι για σύμφυτο φαινόμενο του συστήματός τους. Και από πίσω προβάλλουν τις γνωστές συνταγές της κάθαρσης. Είτε με τη «Δικαιοσύνη» τους, είτε με «μύδρους» κατά της διαφθοράς. Ο Γ. Παπανδρέου βγήκε όψιμος εξολοθρευτής αυτών που παρεμβαίνουν στα κόμματα, των επιχειρηματιών δηλαδή, τους οποίους υπηρετεί πιστά και απαρέγκλιτα. Αυτό ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια της υποκρισίας.

Ασε που βγάζουν κάποιους να πιάνονται στα «πράσα», είναι έτοιμοι να τους πάρουν τα κεφάλια μήπως σωθούν από την ασωτία των επιλογών τους. Γιατί κινδυνεύουν από την αποκάλυψη ότι τα «σκάνδαλα» δημιουργούνται από την πολιτική που ξεπουλάει τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τα λιμάνια, τα ΕΛΠΕ. Από την πολιτική που εξασφαλίζει υπερκέρδη μέσα από την εκμετάλλευση των εργαζομένων στις τράπεζες, στους βιομήχανους, στους εργολάβους και στους εφοπλιστές. Από την πολιτική που:

α) Ενισχύει το σύστημα αναθέσεων τεράστιων κρατικών παραγγελιών σε μονοπωλιακούς ομίλους.

β) Ανοιξε το δρόμο για την «απελευθέρωση» των κλάδων της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών στη χώρα.

γ) Μοιράζει κρατικές προμήθειες στους κεφαλαιοκράτες. Μια πολιτική που με τη σειρά της αναζωπυρώνει τον «ανταγωνισμό» ανάμεσα στις πολυεθνικές, οι οποίες, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα, μοιράζουν «μίζες» και «δωράκια» στους πολιτικούς εκπροσώπους του δικομματισμού, όπως πρόσφατα αποκάλυψε και η ίδια «Ζήμενς», τονίζοντας ότι στη χώρα μας διέθεσε για «μίζες» το 2% του συνολικού της τζίρου!

Σήμερα λοιπόν σπεύδουν να αξιοποιήσουν τη ρευστότητα και την οσμή των σκανδάλων τους, ψάχνοντας ασπίδα προστασίας για το αστικό πολιτικό σύστημα. Συνισταμένη όλων αυτών σαφώς και δεν είναι η αναζήτηση διεξόδου υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, αλλά η εξαπάτηση και ο αποπροσανατολισμός των εργαζομένων και των ευρύτερων λαϊκών μαζών, με στόχο την εξασφάλιση της ανοχής τους και τη διαχείριση της αγανάκτησής τους.

Οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός έχουν χορτάσει από διακηρύξεις περί «κάθαρσης». Από βαρύγδουπες δηλώσεις ότι το «μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο» από όλους αυτούς που ανακυκλώνονται μέσα στην κομματική και κρατική εξουσία. Ο μαζικός απεγκλωβισμός των εργαζομένων από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, χωρίς το λάθος στήριξης του οπορτουνισμού, πρέπει να εκφραστεί με συσπείρωση στην πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Την πρόταση συγκρότησης του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία που γίνεται ακόμα πιο επίκαιρη. Αυτό που οφείλουν να συνειδητοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα είναι ότι ο τεράστιος πλούτος που παράγουν θα συνεχίσει να παραδίδεται από τους εταίρους του δικομματισμού σε μια χούφτα κεφαλαιοκρατών, όσο θα τους δίνουν το δικαίωμα να έχουν στα χέρια τους την πολιτική εξουσία. Το μοναδικό, λοιπόν, που εγγυάται την κάθαρση και τη δίκαια αναδιανομή του πλούτου είναι η συθέμελη ανατροπή του συστήματος που τα γεννά...

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ