«H προειδοποίηση του Ζαν-Ζακ Ρουσώ δεν ήταν ποτέ άλλοτε τόσο επίκαιρη όσο σήμερα: τα κοινοβουλευτικά συστήματα είναι τόσο διεφθαρμένα, που εκφράζουν περισσότερο τη συντεχνιακή βούληση των αντιπροσώπων του λαού και λιγότερο τη γενική βούληση του λαού που αντιπροσωπεύουν. Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα τις εκλογές δεν είναι πια ο λαός που εκλέγει ελεύθερα τους αντιπροσώπους του, αλλά οι αντιπρόσωποί του που χρησιμοποιούν τις εκλογές για να διατηρηθούν στην εξουσία.

Η δημοκρατία έχει εξαντληθεί σε μια τυπική διαδικασία. Δεν μπορεί όμως να ελπίζει πως θα μακροημερεύσει, λέει ο κοινωνιολόγος Γουόλντεν Μπέλο, όσο θα εξακολουθεί να στηρίζεται σε μια τυπική ισότητα των πολιτών, ενώ την ίδια ώρα θα βαθαίνουν οι εισοδηματικές ανισότητες ανάμεσά τους. Βλέπουμε τι συμβαίνει στις δυτικές δημοκρατίες. Το χρήμα και ο πλούτος έχουν διαστρέψει τη δημοκρατία. Στις ΗΠΑ, με τη βούλα του νόμου, οι πετρελαιάδες χρηματοδοτούν τους Ρεπουμπλικανούς και οι τραπεζίτες τους Δημοκρατικούς. Στην Ιταλία, ο Μπερλουσκόνι σκέφτηκε πως θα του κόστιζε φθηνότερα να γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός παρά να πληρώνει μίζες σε διεφθαρμένους πολιτικούς. Ο Ρώσος πλουτοκράτης Μπόρις Μπερεζόφσκι επιβεβαιώνεται: "Οι εκλογές είναι ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο προσλαμβάνει πολιτικούς στη δούλεψή του".

Η συνύπαρξη της δημοκρατίας με τον καπιταλισμό αποδείχτηκε προβληματική. Η ελευθερία της αγοράς μεταφράστηκε σε περισσότερη ελευθερία για τις επιχειρήσεις και περισσότερη ανελευθερία για τους πολίτες»

(τα αποσπάσματα από το άρθρο του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ).