«Η επικοινωνιακή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με τηλεοπτικές ατάκες, βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς και στρογγυλεμένες θέσεις - συνέχισε - κρύβουν την ουσία της πολιτικής της, της δίνουν άλλοθι, ενώ οι ευκαιριακές συμμαχίες καλλιεργούν αυταπάτες, γι' αυτό που η πλειοψηφία του λαού μας αντιλαμβάνεται και το λέει ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν την ίδια πολιτική, τους ίδιους στόχους, κόβουν και ράβουν με την εναλλαγή τους σε κυβέρνηση - αντιπολίτευση. Οι σκοπιμότητες και οι τακτικισμοί διευκολύνουν την κυρίαρχη πολιτική, καθυστερούν την ανάγκη με μαζικούς όρους το κίνημα να προτάξει απέναντι στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ τη δική του γραμμή συσπείρωσης και πάλης».

Αναπτύσσοντας τη θέση του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση ο Ν. Σοφιανός τόνισε: «Η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι "γενικά" νεοφιλελεύθερη ούτε αποτελεί επιλογή "της Μαριέττας" πριν και του Στυλιανίδη σήμερα. Πηγή της είναι η ΕΕ, η ΟΝΕ, το σύμφωνο σταθερότητας με την υπογραφή νεοφιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατών, ακόμα και μεταλλαγμένων κομμουνιστών που συμμετείχαν σε κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Η απόκρυψη της πηγής εκπόρευσης αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που όταν δίνεται η δυνατότητα στους λαούς, όπως στην Ιρλανδία, βγαίνει ένα ηχηρό "Οχι" στην ΕΕ του κεφαλαίου, που κουρελιάζει τις θεωρίες για το ιρλανδικό θαύμα. Ενα "Οχι" καθαρό, χωρίς "απουσίες" την κρίσιμη ώρα.

Η εκπαίδευση βρίσκεται σε πρώτη θέση στην ατζέντα της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ.

Αποτελεί τον καλύτερο χώρο προετοιμασίας της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης (ευέλικτες σχέσεις, διαρκείς απολύσεις, αποδοχή της κατάργησης των δικαιωμάτων, ιδεολογικός έλεγχος).

Εκπαίδευση = προθάλαμος της ισόβιας εργασιακής εξαθλίωσης που ονομάζεται "διά βίου μάθηση".

Τα Συνδικάτα πρέπει:

-- Να πάρουν θέση για το περιεχόμενο και την παραπάνω αποστολή της εκπαίδευσης.

-- Να αρνηθούν να γίνει εργαλείο της καπιταλιστικής οικονομίας, ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας.

Και πιο ειδικά:

1. ΟΧΙ στην αποκέντρωση (δηλ. στα σχολεία στους δήμους, ανταγωνιστικά με μάνατζερ, χορηγούς, ταξικά κατηγοριοποιημένα και υποβαθμισμένα). Ηδη αλωνίζουν Λαμπράκης, Μποδοσάκης, RENAULT, πολυεθνικές, πρόσφατο μνημόνιο.

2. Ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών με την αποκέντρωση. Ευρωπαϊκή πείρα, μικρό ποσοστό μονίμων, οι υπόλοιποι ολιγόμηνες ατομικές συμβάσεις με δήμο, σχολικές μονάδες ή Νομαρχία.

3. Η αξιολόγηση προωθείται στη σχολική μονάδα και τους εκπαιδευτικούς, επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης, αποκέντρωσης, διαφοροποίησης.

4. Τα νέα βιβλία και αναλυτικά προγράμματα σχεδιάστηκαν από το ΠΑΣΟΚ, ολοκληρώθηκαν από τη ΝΔ και αρκετά γράφτηκαν από ομάδες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μετατροπή της όποιας γνώσης σε δεξιότητες και κατάρτιση, ασυναρτησία, σχετικισμός, ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, διάλυση της σκέψης των νέων. Να αποσυρθούν. Λέμε "όχι" στο ρατσισμό και στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Διεκδικούμε το δικαίωμα μάθησης της μητρικής γλώσσας για τα μεταναστόπουλα στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, χωρίς ευρωπαϊκά προγράμματα και προγράμματα ολυμπιακής παιδείας, χωρίς να πληρώνουν οι γονείς τους δασκάλους.

5. Οικονομική και επιστημονική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών.

Η πάλη στην Παιδεία δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς ή τους αυριανούς εργαζόμενους, κάποιους ειδικούς και όσους έχουν παιδιά. Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων, ανεξάρτητα από το μορφωτικό τους επίπεδο. Και αυτό, γιατί η αντίσταση στην επίθεση στην Παιδεία, συνδέεται όλο και πιο στενά με την αντεπίθεση στον τομέα της εργασίας και της οικονομίας. Για όλους αυτούς τους λόγους η πάλη για την Παιδεία αφορά όλους και πρώτα από όλα την εργατική τάξη.

Με αυτήν την πρωταρχική εκτίμηση παλεύουμε να προσλάβουν οι αγώνες για την εκπαίδευση διευρυμένη - παλλαϊκή πανεργατική φυσιογνωμία και χαρακτηριστικά συντονισμού κλιμάκωσης, σύγκρουσης και ρήξης. Να γίνουν εστίες πολιτικής συνειδητοποίησης για τη μεγάλη και συνολική αντεπίθεση. Αρα, με αυτούς τους στόχους πάλης και με ταξικό πλαίσιο συμμετέχουμε στους αγώνες και όχι για να διακριθούμε, για να διασπάσουμε ή να αποσπάσουμε αγωνιστικά εύσημα.

Αντίληψη - πλαίσιο και χαρακτηριστικά των αγώνων είναι αυτά που διασφαλίζουν τη δυναμική, τη νικηφόρα έκβαση και την προοπτική».