Οι διαχειριστές της σήψης και της διαφθοράς δεν έχουν κανένα λόγο να αγγίξουν τη λυδία λίθο του προβλήματος της διαφθοράς. Οι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στο σύστημα της λαμογιάς και της αρπαχτής αντιπαρέρχονται - με μια εμφανή προσπάθεια να την υποβαθμίσουν - την ταξική προσέγγιση του θέματος.

Επιθυμούν να μας πείσουν ότι η γενεσιουργός αιτία για τα σκάνδαλα, τις μίζες, τη διαφθορά, τη συναλλαγή, τους εκβιασμούς, την αδιαφάνεια ανάγεται στην... ατελή φύση του ανθρώπινου είδους. Οτι ναι μεν φταίνε οι «Τσουκάτοι», οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοι, αλλά έχουν την ευθύνη σαν πρόσωπα που αποδείχτηκαν «επίορκοι» και όχι ως φορείς συγκεκριμένων κομματικών μηχανισμών, που λειτουργούν στο πλαίσιο συγκεκριμένων οικονομικών και πολιτικών δομών, που υπηρετούν ένα συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα.

*

Η διαφθορά στην πολιτική είναι το παράγωγο της πολιτικής της διαφθοράς. Συνιστά την εκδήλωση, την έκφραση και το δυσώδες αποτέλεσμα του εποικοδομήματος που γιγαντώνεται στο έδαφος ενός σάπιου κοινωνικο-οικονομικού και πολιτικού συστήματος, που στη γλώσσα της επιστήμης καλείται κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός.

Επομένως, η σχέση του κράτους του γαλαζοπράσινου κατεστημένου, από τη μια μεριά, και του μονοπωλίου της «Ζήμενς», από την άλλη, είναι μια τυπική καπιταλιστική σχέση, που τα απόβλητά της δε συνιστούν παρέκκλιση αλλά κανόνα λειτουργίας του συστήματος.