ΜΙΑ ΣΚΕΤΗ ΠΟΙΗΣΗ: «Τοπίο πριν από την καταιγίδα θυμίζει η κατάσταση στην οικονομία. Σύννεφα συγκεντρώνονται διαρκώς στον ορίζοντα και είναι θέμα χρόνου να ανοίξουν οι ουρανοί (...) το χειρότερο είναι πως στον ορίζοντα δε διαφαίνεται καμία ελπίδα, καμία προοπτική με αποτέλεσμα όλα να βουλιάζουν αργά, βασανιστικά σε ένα τέλμα με άγνωστες μεν, αλλά άσχημες συνέπειες» (ο Θ. Λυρτσογιάννης στο ΕΘΝΟΣ)

ΕΝΑΣ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: «Βρίσκεται το πολιτικό σύστημα στη δίνη μιας βαθιάς κρίσης (...) δεν είναι κρίση της δημοκρατίας, κάθε άλλο. Είναι αμφισβήτηση της διαχείρισης του πολιτικού συστήματος (...) δεν είναι, λοιπόν, χωρίς αντίκρισμα η δραματική αποστροφή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ότι «θα μας πάρει ο κόσμος με τις πέτρες». Αυτοκάθαρση εκ των πραγμάτων αλλά και εκ της λογικής είναι αδύνατο να γίνει μέσα στα κόμματα, όσο καλή διάθεση κι αν έχουν οι ηγεσίες τους (...) χρειάζονται αξιόπιστες και αδιάβλητες διαδικασίες για να έρθουν όλα στο φως, να καταλογιστούν πολιτικές ευθύνες και για υποθέσεις που έχουν παραγραφεί, ώστε να ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο. Αν εισέπραξαν το τίμημα ας το πουν ή ας το βρουν, μήπως και διασώσουν την τιμή τους» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ: «Μέχρι στιγμής το υλικό που έχει συλλέξει η Δικαιοσύνη αξιολογείται ως "αρκετά πλούσιο για να προκαλέσει πολιτικό σεισμό, αλλά πολύ φτωχό για να μπει κάποιος φυλακή", όπως έλεγε προχθές υψηλόβαθμος αξιωματούχος που γνωρίζει καλά την υπόθεση (...) παρά ταύτα είναι εξαιρετικά πρόωρο να πούμε ότι αυτή η υπόθεση θα κλείσει έτσι. (...) τι θα συμβεί αν "σπάσει" κάποιος αδύναμος κρίκος της αλυσίδας μπροστά στο ενδεχόμενο να μπει φυλακή, αλλά οι "εντολείς" του να κινούνται ελεύθεροι; (...) η δικαστική έρευνα μπορεί να αποκτήσει, λοιπόν, εκ των πραγμάτων, μια εντελώς αυτόνομη δυναμική (...) δυναμική την οποία θα ανακόψει η σύσταση μιας Εξεταστικής Επιτροπής (...) όσοι επιθυμούν κάθαρση ας αφήσουν τους δικαστές να κάνουν τη δουλειά τους» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ)