Οταν η βιωσιμότητα των πανεπιστημίων εξαρτάται από το ποσό που συγκεντρώνουν από τις ιδιωτικές χορηγίες, τότε τα πανεπιστήμια κάνουν μέχρι και... «έρανο», αναζητώντας πιθανούς χρηματοδότες.

Ετσι, εκτός από τις επιχειρήσεις και τα δίδακτρα των φοιτητών, αγγλικά πανεπιστήμια απευθύνονται και στους αποφοίτους τους, ζητώντας τους να «δωρίσουν» χρήματα ή να δίνουν τακτική «εισφορά», κάτι σαν... συνδρομητές! Αυτό κάνει και το πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, που απευθύνεται σε πτυχιούχους, ζητώντας χρηματική δωρεά! Με μια καλά μελετημένη - διαφημιστική - επιστολή, το πανεπιστήμιο ζητάει από τους αποφοίτους, «ό,τι προαιρείστε» αφήνοντάς τους να επιλέξουν πού θα κατευθυνθούν τα χρήματά τους: Στην υποστήριξη των φοιτητών, στις βιβλιοθήκες ή στους τομείς που το πανεπιστήμιο κρίνει ότι υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη... Οπως αναφέρεται στην επιστολή: Τα «χρήματά σου = ευτυχισμένοι φοιτητές - καλύτερη έρευνα - παγκόσμιες ανακαλύψεις»...

Αυτά συμβαίνουν όταν τα πανεπιστήμια λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένες επιχειρήσεις, που επιδιώκουν να προσελκύσουν χρηματοδότες, προσφορές, δωρεές και γενικότερα πόρους για να είναι ανταγωνιστικά. Οταν το κράτος χρηματοδοτεί με όλο και λιγότερα χρήματα τα πανεπιστήμια και όταν η λειτουργία τους εξαρτάται από ιδιωτικούς πόρους, δε φαίνεται περίεργο τα ιδρύματα να καταφεύγουν και σε τέτοια μέσα. Στο ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο, που λειτουργεί με τους κανόνες της αγοράς, τέτοιες «επιχειρηματικές» κινήσεις βρίσκονται στην... καρδιά του σχεδιασμού και της λειτουργίας τους.