Οπως φάνηκε, μοναδικός σκοπός του νομοσχεδίου είναι να θεσμοθετήσει τα κολέγια, τις ιδιωτικές επιχειρήσεις δηλαδή, που θα έχουν τη δυνατότητα να συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια και να παρέχουν στη χώρα μας αντίστοιχους τίτλους σπουδών. Η οδηγία, αποτελεί αναγνώριση της λειτουργίας ενός τύπου ιδιωτικών «πανεπιστημίων» στη χώρα μας, παρά τη ρητή απαγόρευση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ενώ βασική συνέπειά της θα είναι η ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων των αποφοίτων μεταλυκειακής και ανώτατης εκπαίδευσης. Για την πλήρη ενσωμάτωση της οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο, η κυβέρνηση αναμένει το σκεπτικό σχετικής απόφασης του Ευρωδικαστηρίου που αναμένεται να «καταδικάσει» την Ελλάδα γιατί έχει καθυστερήσει να εφαρμόσει την οδηγία.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο θα μπει τάξη και θα ελεγχθούν όλες οι ιδιωτικές σχολές που λειτουργούν στο χώρο της λεγόμενης μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Ομως, τίποτα από αυτά δεν κάνει.

Για τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών (ΕΕΑ ή ΚΕΣ), λέει ότι θα βγει αργότερα υπουργική απόφαση, με την οποία τα εκπαιδευτικά αυτά μαγαζιά θα καταγραφούν σε ένα μητρώο στο υπουργείο Παιδείας.

Η βασική μέριμνα του νομοσχεδίου είναι για τα κολέγια, δηλαδή για εκείνα τα εκπαιδευτήρια που θα έχουν δυνατότητα σύμπραξης με ξένα ιδρύματα. Ακόμα και γι' αυτά όμως, ο έλεγχος που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι θα κάνει είναι... για τα μάτια του κόσμου και για να προσδώσει κύρος σε αυτά τα μαγαζιά, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη πελατεία στους σχολάρχες, τους εμπόρους κατάρτισης και εμπόρους ελπίδων.

Οι όροι που θέτει το νομοσχέδιο προκειμένου να δίνει άδεια λειτουργίας σε ένα κολέγιο είναι η επάρκεια των υποδομών, που κατά την κυβέρνηση συνίσταται στο να έχουν βιβλιοθήκη, εργαστήρια ανάλογα με τις ειδικότητες που παρέχει, οπτικοακουστικά μέσα και μια αίθουσα υπολογιστών με πρόσβαση στο διαδίκτυο (άρθρο 6 παρ. 2). Η επάρκεια υποδομών περιγράφεται από όρους που μπορεί να τους πληροί ακόμα κι ένα συνοικιακό φροντιστήριο! Ισως για να μην υπάρξει καμιά τέτοια σύγχυση απαγορεύεται (στο ίδιο άρθρο) η συστέγαση κολεγίου με φροντιστήριο.

Κατά τα άλλα, στους όρους που θέτει το νομοσχέδιο και υποτίθεται θα ελέγχει το υπουργείο (με ειδική επιτροπή που θα συσταθεί στους κόλπους του) είναι οι διδάσκοντες να έχουν τουλάχιστον πανεπιστημιακό πτυχίο, να υπάρχει διοικητικό προσωπικό, να καταθέσει το κολέγιο τριετή μελέτη βιωσιμότητας και να καλύπτονται «με πληρότητα τα παρεχόμενα γνωστικά αντικείμενα»...

Αυτή η διατύπωση, είναι άκρως παραπλανητική και θέλει να δώσει την εντύπωση ότι θα ελέγχεται το επίπεδο των σπουδών. Στην πραγματικότητα η «πληρότητα» δε σημαίνει τίποτα και δεν μπορεί να ελεγχθεί εφόσον οι σχολές αυτές δεν εντάσσονται στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν είναι ούτε ΙΕΚ, ούτε ανώτατη εκπαίδευση. Μόνες τους επιλέγουν το επίπεδο των σπουδών τους, το τι θα διδάξουν. Αυτή την επιλογή την κάνουν με κριτήρια της αγοράς, γι' αυτό και οι σπουδές τους είναι χαμηλού επιπέδου, είναι σπουδές κατάρτισης και δεξιοτήτων που αναλώνονται σύντομα. Αυτό εξάλλου, το αναγνωρίζει και η κυβέρνηση, γι' αυτό και ορίζει ότι η διάρκεια λειτουργίας των κολεγίων θα είναι τριετής (στα τρία χρόνια θα καταθέτουν αίτηση ανανέωσης της άδειάς τους).

Ακόμα όμως και οι παραπάνω στοιχειώδεις όροι που θέτει η κυβέρνηση για τα κολέγια, δε θα ισχύουν ή δε θα μπορούν να ελεγχθούν όταν τα κολέγια έχουν συνεργασία με ξένα ιδρύματα. Τότε, το υπουργείο δε θα έχει στην ουσία καμιά δυνατότητα ελέγχου των κολεγίων και μόνο αρμόδιο για να θέτει όρους στο κολέγιο και να τους ελέγχει θα είναι το ίδρυμα του εξωτερικού.

Με αυστηρές διατυπώσεις στο νομοσχέδιο, διάφορα προβλεπόμενα πρόστιμα και απειλή διακοπής λειτουργίας τους, το υπουργείο επιχειρεί να απαγορεύσει στα κολέγια να αυτοχαρακτηρίζονται ή να διαφημίζονται ως «πανεπιστήμια», «ακαδημίες», «ινστιτούτα» κ.ά. Ωστόσο, η εμπειρία έχει δείξει ότι ποτέ κανένα τέτοιο μαγαζί δεν έχει τιμωρηθεί για παραπλανητική διαφήμιση, ενώ το κύρος που επιθυμούν και τη διαφήμιση που κάνουν, τη στηρίζουν στο όνομα του «πανεπιστημίου» του εξωτερικού, με το οποίο συνεργάζονται.

Επιπλέον, αν η κυβέρνηση εφαρμόσει στο ελληνικό δίκαιο την ευρω-οδηγία 36/05 οι τίτλοι σπουδών που θα παρέχουν αυτά τα μαγαζιά θα εξισωθούν στην πράξη με τα ελληνικά πτυχία των ΑΕΙ, άρα η απαγόρευση της κυβέρνησης για την επωνυμία τους είναι άκρως υποκριτική.