Κυριακή 20 Ιούλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Λαός και «Κολωνάκι» στη «σύγχρονη Δημοκρατία»

Υποστήριξε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου (τη βδομάδα που μας πέρασε σε συνέντευξή του στην ΕΤ-3), πως προτείνει «κάτι πολύ απλό»: «Ολα στο φως. Και όλα τα κόμματα να πάμε σε ένα σύστημα μεγάλης διαφάνειας (...) Και αυτό αφορά σε όλα τα κόμματα. Αφορά και στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας. Δεν είναι σε άλλη χώρα το Κομμουνιστικό Κόμμα, ούτε είμαστε σε μια εποχή ψυχρών πολέμων, που ήταν άλλες οι λογικές. Είμαστε σε μια σύγχρονη Δημοκρατία, ή θέλουμε να είμαστε σε μια σύγχρονη Δημοκρατία, όπου τις ίδιες υποχρεώσεις έχει και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Δεν μπορεί να επικαλείται ιδεολογίες για να κρύβεται».

«Η σύγχρονη Δημοκρατία»

Ποια, όμως, είναι η «σύγχρονη Δημοκρατία», στην οποία αναφέρεται ο κ. Παπανδρέου; Ως επανεκλεγείς πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν οφείλει να γνωρίζει πως σε όλα τα μήκη και τα πλάτη αυτής της «σύγχρονης Δημοκρατίας» διεξάγεται μια σαφέστατη προσπάθεια παρεμπόδισης της δράσης των κομμάτων και οργανώσεων που αντιπαλεύουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι αγωνίζονται για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου κοινωνικού συστήματος;

Δε γνωρίζει, π.χ., πως σε πολλές χώρες όπου «μεγαλουργεί» η «σύγχρονη Δημοκρατία», δηλαδή η πιο άγρια δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, επιβάλλονται περιορισμοί, έλεγχοι και απαγορεύσεις στη δράση ριζοσπαστικών δυνάμεων και πρώτα απ' όλα σε βάρος των ΚΚ; Δε γνωρίζει, π.χ., πως στο πιο ανατολικό σημείο της Ευρώπης, στη Ρωσία, για να κατέβει ένα πολιτικό κόμμα στις εκλογές, πρέπει νωρίτερα να παραδώσει στις αρχές τα προσωπικά δεδομένα (αριθμός ταυτότητας, διεύθυνση κατοικίας, επάγγελμα κλπ.) 50 χιλιάδων μελών του; Η ρωσική ολιγαρχία ήδη έχει ανακοινώσει την πρόθεσή της να φτάσει αυτόν τον αριθμό στις 100 χιλιάδες, ώστε να περιορίσει ακόμη περισσότερο κάθε ριζοσπαστική αντιπολιτευτική φωνή.


Motion Team

Πρέπει, επίσης, να έχει υπόψη του ο κ. Παπανδρέου ότι και στο πιο δυτικό σημείο της Γηραιάς Ηπείρου, στην Πορτογαλία, πρόσφατα έγινε προσπάθεια να εφαρμοστεί νόμος, που είχαν εγκρίνει (σοσιαλιστές και δεξιοί), βάσει του οποίου τα κόμματα θα πρέπει να καταθέτουν τα προσωπικά δεδομένα 5.000 μελών τους, προκειμένου να συμμετάσχουν στην πολιτική ζωή! Κάτω, όμως, από τις μεγάλες αντιδράσεις και μαζικές διαδηλώσεις του Πορτογαλικού ΚΚ και άλλων προοδευτικών ανθρώπων, ο νόμος δεν τέθηκε τελικά σε εφαρμογή. Βεβαίως, ήδη, στην Πορτογαλία έχουν περάσει «φωτογραφικές» διατάξεις ενάντια στο Φεστιβάλ της «Αβάντε», που αποτελούσε πηγή οικονομικών εσόδων για το ΚΚ.

Δεν είναι φανερό πως τέτοια μέτρα (όπως και το να αποκαλύπτει ένα κόμμα που μάχεται το σύστημα τους χιλιάδες ανθρώπους που το ενισχύουν από το υστέρημά τους, όπως ζητάει ο κ. Παπανδρέου), είναι στην κατεύθυνση του περιορισμού της πολιτικής εμβέλειας των ριζοσπαστικών πολιτικών δυνάμεων;

Αλήθεια, στο σύστημα της «σύγχρονης Δημοκρατίας», βρίσκονται στην ίδια θέση τα κόμματα που μάχονται για τη μακροημέρευση του συστήματος κι αυτά που παλεύουν για την ανατροπή του; Εχουν, π.χ., τα ίδια μέσα για να διεξάγουν τον ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα; Οχι, βέβαια! Κατ' αρχήν αυτά που στηρίζουν το σύστημα έχουν στα χέρια τους όλο τον κρατικό μηχανισμό και τα ιδεολογικά του εξαρτήματα, (κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ, εκπαιδευτικά ιδρύματα κ.ά.)


Motion Team

Οπως και να 'χει, δε χρειάζεται να είναι κανείς «άσος στο πετάλι», για να καταλάβει πως ο εργαζόμενος που είναι μέλος ή που υποστηρίζει ένα κόμμα που επιδιώκει ριζοσπαστικές αλλαγές στην κοινωνία μπορεί να βρεθεί στα καλά του καθουμένου υπό διωγμό, π.χ. στο χώρο εργασίας του (όπου είναι έντονος ο εργοδοτικός και κρατικός αυταρχισμός) αν γίνει φανερή αυτή η στάση του στις σημερινές συνθήκες της «σύγχρονης Δημοκρατίας»! Είναι φανερό πως ένα κόμμα, ένα ΚΚ, που μάχεται το σύστημα, δεν μπορεί να δεχτεί να προδώσει αυτούς που το στηρίζουν και να «πελεκήσει» έτσι από μόνο του το «δέντρο» και τις «ρίζες» στις οποίες στηρίζεται!

Τι άλλο από υποκριτική είναι η στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όταν ισχυρίζεται πως η περιβόητη «διαφάνεια» αφορά όλους;

Ολοι το ίδιο είμαστε;

Κι όμως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιτίθεται στο ΚΚΕ, με όπλο τη δήθεν «διαφάνεια» και «ισονομία», αν και γνωρίζει πως το ΚΚΕ όχι μόνον είναι κόμμα της αντιπολίτευσης και μάλιστα με ριζικά διαφορετικό πρόγραμμα, αλλά και το ότι το ΚΚΕ δεν κυβέρνησε και συνεπώς δε διαπραγματεύτηκε με επιχειρηματικούς ομίλους, δεν έκλεισε κρατικές δουλειές με πολυεθνικές, δεν παζάρεψε εξοπλιστικά προγράμματα, δε διαχειρίστηκε κρατικά προγράμματα, δεν έκανε κρατική διαχείριση. Δε διαχειρίστηκε ούτε καν προγράμματα στην Τοπική Διοίκηση. Από πού κι ως πού, λοιπόν, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως «όλοι το ίδιο είμαστε», όπως προσπαθεί να κάνει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, νομίζοντας πως έτσι θα ξεμπερδέψει με τη δυσοσμία των σκανδάλων που πνίγει τις ηγεσίες του δικομματισμού και αποκαλύπτει πλατιά τη σήψη του αστικού πολιτικού συστήματος;

Προβάλλεται επίσης, ως «επιχείρημα», από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσο κι από τα στελέχη του «εκτελεστικού βραχίονα» της αντικομμουνιστικής επίθεσης, του ΛΑ.Ο.Σ., η αναγκαιότητα να ελεγχθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα του ΚΚΕ. Κατ' αρχήν το ΚΚΕ δεν έχει κρύψει ότι ασκεί και επιχειρηματική δραστηριότητα, άλλωστε το γράφει στο άρθρο 45 του Καταστατικού του, που κυκλοφορεί ελεύθερα. Ομως, αυτή, η όποια δραστηριότητα, έτσι κι αλλιώς ελέγχεται από τους αρμόδιους οικονομικούς μηχανισμούς του κράτους, όπως όλες οι επιχειρήσεις, άσχετα από το σε ποιον ανήκουν. Συμπερασματικά, εκείνο που επιδιώκουν δεν είναι να την ελέγξουν, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται, αλλά μέσω της «διαφάνειας» να την εμποδίσουν, να την κάνουν αδύνατη, ώστε, όσοι θα μπορούσαν, να φοβούνται να συμπράξουν με αυτήν τη δραστηριότητα! Είναι κι αυτή ενοχλητική για το σύστημα, επειδή βοηθά στο να γίνεται πιο καλή και ισχυρή η δράση του ΚΚΕ για τα λαϊκά συμφέροντα.

Ποιον ενοχλεί η κομμουνιστική ιδεολογία;

Ρεσιτάλ υποκρισίας είναι, όμως, η εξής φράση της δήλωσης του κ. Παπανδρέου: «Ούτε είμαστε σε μια εποχή ψυχρών πολέμων, που ήταν άλλες οι λογικές» και το ΚΚΕ «δεν μπορεί να επικαλείται ιδεολογίες για να κρύβεται».

Με τη φράση αυτή, ο κ. Παπανδρέου παραδέχεται πως στο παρελθόν γίνονταν διώξεις σε βάρος των κομμουνιστών, που όμως σήμερα, ισχυρίζεται, είναι παρελθόν. Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι καθόλου έτσι. Κι εδώ εμείς δε θα αναφερθούμε σε τίποτα μακρινές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, αλλά στις ίδιες τις χώρες της Ευρώπης!

Ετσι, στις χώρες της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία), έχουν ψηφιστεί νόμοι που απαγορεύουν την κομμουνιστική ιδεολογία και συνεχίζονται οι ποικιλόμορφες διώξεις κατά των κομμουνιστών. Απαγορεύεται η δράση των ΚΚ. Κινούνται ποινικές διώξεις σε βάρος δεκάδων στελεχών των ΚΚ και αντιφασιστών για τη δράση τους και φυλακίζονται ηγετικά στελέχη του ΚΚ. Υπάρχει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε χιλιάδες ανθρώπους που παρέμειναν πιστοί στα ΚΚ της χώρας τους (π.χ. ο Α. Ρούμπιξ, Πρόεδρος του νόμιμου και με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση Σοσιαλιστικού Κόμματος Λετονίας, όχι μόνον φυλακίστηκε για 7 χρόνια επειδή ήταν Γραμματέας του ΚΚΛ, αλλά και σήμερα τού απαγορεύεται η κάθοδος στις βουλευτικές και τοπικές εκλογές. Ανάλογη απαγόρευση υπάρχει για χιλιάδες άλλους κομμουνιστές σ' αυτές τις χώρες). Υπάρχουν ακόμη και περιορισμοί εργασίας (!) για τους κομμουνιστές, κάτι που «δίδαξε» εδώ και χρόνια η λεγόμενη και «ατμομηχανή» της Ευρώπης, η Γερμανία, στην οποία επίσης υπάρχουν περιορισμοί εργασίας για τους κομμουνιστές.

Ιδίως ενοχλητική τούς είναι, λοιπόν, η κομμουνιστική ιδεολογία! Ο κ. Παπανδρέου, ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα έχει υπόψη του την προσπάθεια να περάσει το αντικομμουνιστικό μνημόνιο από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οπως θα έχει υπόψη του πως στο Ευρωκοινοβούλιο εγκρίθηκε στις 26/10/2006 ψήφισμα που καταδικάζει την κομμουνιστική ιδεολογία. Αυτό το ανιστόρητο και επικίνδυνο ψήφισμα ήταν ένα κοινό (!) ψήφισμα των πολιτικών ομάδων του Λαϊκού Κόμματος, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, των Φιλελεύθερων και των Πρασίνων, που αντέγραφε επί της ουσίας το περιεχόμενο του γνωστού αντικομμουνιστικού μνημονίου του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο συνάντησε τη γενική κατακραυγή και στη χώρα μας. Το εν λόγω ψήφισμα απευθύνει έκκληση για «καταδίκη της κομμουνιστικής ιδεολογίας», συνιστά μια γενικευμένη επίθεση, ένα έξαλλο και αντιδημοκρατικό κήρυγμα αποκήρυξης και «καταδίκης της κομμουνιστικής ιδεολογίας» και των «εγκλημάτων του κομμουνισμού» και κατ' επέκταση δίωξη ανθρώπων, πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων που εμφορούνται από αυτήν την ιδεολογία. Προτείνει, μάλιστα, τη συγκρότηση Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ ερευνητικών κέντρων και κέντρων τεκμηρίωσης στα κράτη - μέλη σχετικά με τα «εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων». Ετσι, το ψήφισμα επιχειρεί να καθιερώσει τον αντικομμουνισμό ως επίσημη ιδεολογία της ΕΕ, ζητώντας από «τη δημοκρατική κοινότητα να απορρίψει απερίφραστα ως καταπιεστική και αντιδημοκρατική την κομμουνιστική ιδεολογία και να υποστηρίζει τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, να υιοθετήσει σθεναρή στάση οποτεδήποτε αυτά παραβιάζονται». Και τούτο λέγεται, όταν στην ΕΕ λαμβάνονται συνεχώς, με διάφορα προσχήματα, μέτρα δραστικού περιορισμού των θεμελιωδών ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (τρομονόμοι, Σένγκεν, χαφιεδοκάμερες κλπ.)».

Πρωτοστατούν οι «σοσιαλιστές»

Σαφώς και ο κ. Παπανδρέου, ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, θα έχει υπόψη του πως η Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, φέτος, το 2008 (επί «σύγχρονης Δημοκρατίας»), έθεσε ζήτημα - και έγινε αποδεκτό από τις συντηρητικές δυνάμεις του προεδρείου - να συζητηθεί στο πλαίσιο της Κομισιόν η «καταδίκη των εγκλημάτων που έγιναν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα», ταυτίζοντας βεβαίως το φασισμό με τον κομμουνισμό και ζητώντας να παρθούν μέτρα (!) γι' αυτό το ζήτημα. Στην πράξη, οι «σοσιαλιστές» προώθησαν αυτό που εδώ και χρόνια προσπαθούσαν να προωθήσουν οι πιο αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις της Βαλτικής, δηλαδή να πάμε πιο κοντά στη γενικευμένη «καταδίκη του κομμουνισμού» και την «απαγόρευση της κομμουνιστικής προπαγάνδας» σε όλη την ΕΕ.

Ηδη, ο «χορός» των αντικομμουνιστικών ενεργειών καλά κρατεί σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Στην Τσεχία, με απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης, απαγορεύτηκε η λειτουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας και, μάλιστα, με το αιτιολογικό ότι στο πρόγραμμά της περιλαμβάνεται αυτό που λέει η κομμουνιστική ιδεολογία, δηλαδή η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής!

Στην Ουκρανία, ψηφίστηκε νόμος που επιβάλλει πρόστιμο σε όποιον δε χαρακτηρίζει «γενοκτονία κατά του ουκρανικού έθνους από την ΕΣΣΔ» το λιμό της περιόδου 1932-1933, δηλαδή ποινικοποιεί τις εκτιμήσεις για ιστορικά γεγονότα. Ο Πρόεδρος της χώρας υπέγραψε διάταγμα με το οποίο καλεί το Υπουργικό Συμβούλιο να επεξεργαστεί νομοσχέδιο με το οποίο η Οργάνωση «Ουκρανικός Ανταρτικός Στρατός», που συνεργάστηκε με τους ναζί κατακτητές, θα αναγνωρίζεται ως εθνικο-απελευθερωτική οργάνωση.

Ιδιαίτερη είναι σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες η μανία καταδίωξης των συμβόλων των κομμουνιστών. Στην Ουγγαρία, απαγορεύεται η χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων. Στις χώρες της Βαλτικής, επίσης, απαγορεύεται η χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων και, μάλιστα, για τη χρήση του σφυροδρέπανου ως συμβόλου επιβάλλεται ποινή φυλάκισης μέχρι τρία (3) χρόνια ή μεγάλα χρηματικά πρόστιμα.

Τέλος, είναι γνωστό πως τόσο η Επιτροπή της ΕΕ, όσο και το Ευρωκοινοβούλιο δεν περιορίζονται μόνο στις αντικομμουνιστικές επιθέσεις, αλλά τους ενοχλεί και η γενικότερη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και θεωρούν ότι «η ΕΕ πρέπει να υποστηρίζει ενέργειες σε επίπεδο ΕΕ και σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, οι οποίες έχουν στόχο την πρόληψη της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης» (βλέπε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», 12/12/2007, που ψηφίστηκε όχι μόνον από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., αλλά κι από τον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ).

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως «Λαός και Κολωνάκι» δεν είμαστε «το ίδιο» στις συνθήκες της «σύγχρονης Δημοκρατίας». (Σε αντίθεση με ΛΑ.Ο.Σ. και Χαριλάου Τρικούπη, που βλέπουμε να συμπλέουν στην αντι-ΚΚΕ επίθεση).

Οι κομμουνιστές έχουμε γνώση πως η αντικομμουνιστική υστερία θα συνεχιστεί και θα οξυνθεί, γιατί αποτελεί πρόσφορο μέσο για να εξαπολυθούν οι νέες αντιλαϊκές πολιτικές σε βάρος των εργαζομένων. Και η τελευταία σχεδιασμένη επίθεση κατά του ΚΚΕ επί της ουσίας αφορά τους εργαζόμενους, γιατί επιχειρείται να πληγεί με το ψέμα και τη λάσπη εκείνο το Κόμμα που αποτελεί καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.


Του
Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ελισαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ