Η παράδοση του άλλοτε Σερβοβόσνιου ηγέτη Ράντοβαν Κάρατζιτς από τη σημερινή φιλοϊμπεριαλιστική κυβέρνηση της Σερβίας έγινε και πάλι η αφορμή για να ξεμυτίσουν διάφορες γραφίδες, από αυτούς που στήριξαν τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Αυτούς, που, με το πρόσχημα της «εθνοκάθαρσης», υπερασπίστηκαν την πραγματική σφαγή των λαών της Γιουγκοσλαβίας από τους Αμερικανο-Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές. Εγκληματία ανεβάζουν τον Κάρατζιτς, αιμοσταγή δολοφόνο και ψυχοπαθή τον κατεβάζουν. Εμείς δε θα μπούμε στη λογική τού να δικαιολογήσουμε συμπεριφορές και πολιτικές, άλλωστε και με τον Κάρατζιτς, όπως και με τον Μιλόσεβιτς που είχε την ίδια τύχη, μας χωρίζει άβυσσος ιδεολογικοπολιτικός. Ωστόσο, όταν ένας λαός δέχεται επίθεση και πόλεμο με σχεδιασμένο τρόπο από τους ιμπεριαλιστές, του αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στην αντίσταση. Και οι δύο αυτοί ηγέτες αντιστάθηκαν στο διαμελισμό της χώρας τους, ως επιλεγμένοι από τους λαούς τους.

Εξάλλου οι Σέρβοι ήταν αυτοί που δέχτηκαν επίθεση. Και για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ήταν ο γερμανικός ιμπεριαλισμός και άλλες δυνάμεις της Ευρώπης, που άνοιξαν το «γαϊτανάκι» για το σμπαράλιασμα της Ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας. Αυτοί έστειλαν μισθοφόρους στο πλευρό των Κροατών κατά της Γιουγκοσλαβίας και για την απόσχιση της Κροατίας. Αυτοί αναγνώρισαν αμέσως την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Κροατίας και της Σλοβενίας, ομόσπονδων κρατών, και στη συνέχεια υπέθαλψαν και έσπρωξαν στον Εμφύλιο τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Υπαρκτές διαφορετικές εθνότητες και θρησκευτικά δόγματα έγιναν το «μπαρούτι» που χρησιμοποίησαν οι ιμπεριαλιστές, υποδαυλίζοντας και στηρίζοντας ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις, εξοπλίζοντας μισθοφορικά σώματα, φέρνοντας και «ισλαμιστές μαχητές» από άλλες άσχετες περιοχές, ώστε να διαλυθεί το ενιαίο ομόσπονδο κράτος. Ετσι στήθηκαν, όπως αποδείχτηκε αργότερα, και οι προβοκάτσιες τύπου Σρεμπρένιτσα και Σεράγεβο, το 1995, από τους ηγέτες των μουσουλμάνων της Βοσνίας, που, όμως, αναγνωρίστηκαν και δηλώθηκαν δημόσια αφού είχε παρθεί απόφαση επέμβασης, από τους Γάλλους τοποτηρητές του ΟΗΕ, εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών, ώστε να δοθεί αργότερα το «πάτημα» για να ολοκληρωθεί το έγκλημα του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας με τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς, το Μάρτη του 1999. Η συνέχεια είναι γνωστή, όπως γνωστός και ο μηχανισμός που έστησαν με το ελεεινό Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για τη Γιουγκοσλαβία, για να δικάζουν αυτούς που δε δέχτηκαν να υποταχθούν στο ΝΑΤΟ. Είναι το ίδιο παράνομο δικαστήριο, που οδήγησε στην εξόντωση του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Γι' αυτό και η όλη υπόθεση, που ξαναέρχεται στο προσκήνιο με την παράδοση του Κάρατζιτς, αυτό που απαιτεί από κάθε σκεφτόμενο άνθρωπο είναι, θυμούμενος το ιμπεριαλιστικό έγκλημα που έγινε στη Γιουγκοσλαβία, να μην αναγνωρίσει τέτοια δικαιώματα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στους ιμπεριαλιστές σφαγείς των λαών. Να δυναμώσει την αντιιμπεριαλιστική πάλη. Μόνο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα μπορεί να αποκρούσει και τις σημερινές μεθοδεύσεις των ιμπεριαλιστών, που κατακερματίζουν τα Βαλκάνια, που χαράζουν νέα σύνορα με το αίμα των λαών. Το διώξιμο της ΝΑΤΟικής μπότας από τη χώρα μας και την περιοχή μας γίνεται επιτακτική ανάγκη των καιρών. Αλλά αυτό χρειάζεται πολιτικό αγώνα ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων στη χώρα μας και σε κάθε χώρα.