Τα μωράκια της «Ανόδου του Αρτούρο Ούι» δείχνουν να απομονώνονται ακόμη κι από τους λίγους του λαού που τους πίστεψαν προσωρινά κάτω από το πέπλο της εθνικιστικής θολούρας που εκμεταλλεύτηκαν σε μείζονα για την Ελλάδα εθνικά θέματα. Τώρα επιζητούν την ηρεμία και την επιστροφή στα καθημερινά. Ομως, η φορά των γεγονότων που δημιούργησαν, δύσκολα γυρίζει πίσω. Ας προετοιμαστούν να πιουν το πικρό γι' αυτούς ποτήρι της αλήθειας του λαού. Ομως, δεν είναι μόνο αυτοί. Είναι κι εκείνοι που παρά το γεγονός ότι διατηρούν μεγάλα ερείσματα στους εργαζόμενους, σύρθηκαν στο αντιλαϊκό παιχνίδι από τα άδεια κεφάλια ορισμένων που τρέφουν γενιτσαρικό μίσος για εκείνους που τους ασκούν έντονη κριτική έως και πολεμική από τα αριστερά. Είναι οι τύποι που εμμένουν σ' έναν κατά φαντασία ρεβανσισμό των κεφαλιών τους επιζητώντας εγωιστική επιβεβαίωση. Οσο αυτή δεν έρχεται τόσο βυθίζονται στη λάσπη των κατηγοριών.

Είναι η φωνή των Λακεδαιμονίων που αντιστέκεται ολοκληρωτικά, καθολικά στην έλευση του διεθνούς εκφυλισμού των λαών από την αγελαία ενσωμάτωσή τους στη χαβούζα του κατισχύοντος ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.

Είναι οι Λακεδαιμόνιοι που αντιστέκονται ολοκληρωτικά και καθολικά σε κάθε προσπάθεια εθνικής κατάπτωσης. Γι' αυτό και κάθε προσπάθεια ηθικής και πιθανά φυσικής εξόντωσής τους παίρνει εθνική διάσταση.

Δείχνει ως θεϊκή ειμαρμένη την ανάγκη της ανάληψης των κοινωνικών ευθυνών από την εργατική τάξη ως τη «νέα εθνικά ιθύνουσα τάξη». Για τους Λακεδαιμόνιους κάθε εθνικός κίνδυνος αποτελεί απειλή για την Ελλάδα και το λαό της. Το ζήτημα της ηθικής τους σπίλωσης είναι βαθιά εθνικό. Γι' αυτό και τώρα αρχίζει. Είναι η ηθική υπεράσπιση των Ελλήνων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Το Μολώχ της αυθαιρεσίας και του προνομίου πρέπει να πέσει. Απαλλαγμένοι από ορισμένα βαρίδια του παρελθόντος: Ελληνες Λακεδαιμόνιοι, γρηγορείτε!