Η ανασκαφή αποκάλυψε μέχρι τώρα ένα κτιριακό σύμπλεγμα με αμυντικό και λατρευτικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, βρέθηκε τμήμα οχυρωματικού έργου (πιθανώς πύργου) στο οποίο σε δεύτερη φάση προσκολλήθηκε κόγχη ιερού και μετατράπηκε σε εκκλησία. Λόγω της μεγάλης πυκνότητας τάφων στο δάπεδο του ναού, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για ταφικό παρεκκλήσι, δεδομένου ότι υπάρχει και τμήμα παράστασης της «δευτέρας παρουσίας», καθώς και άλλες τοιχογραφίες. Τα όρια του συμπλέγματος δεν έχουν ακόμα αποκαλυφθεί στη βόρεια, δυτική και νότια πλευρά του.
Σε μια πρώτη απόπειρα χρονολόγησης του αποκαλυφθέντος αρχιτεκτονήματος, σε χάρτη του Domenico Rosse da Este (1567) σημειώνεται ανατολικά του Αγ. Πέτρου και προς το παράκτιο τείχος η St. Catarina ruinata (ήδη κατεστραμμένη το 1567), ενώ σε χάρτη του 1570 δε σημειώνεται πλέον τίποτα στη θέση αυτή. Η έρευνα συνεχίζεται.