Μερικές από τις βασικές ελευθερίες που έχει θεσμοθετήσει για λογαριασμό του το ευρωπαϊκό κεφάλαιο περιέχονται στους όρους για τη χρηματοδότηση «πολιτιστικών ενεργειών» (sic) στο πλαίσιο του ευρω-ενωσιακού αντιδραστικού - ως προς τους σκοπούς του - προγράμματος «Πολιτισμός 2007-2013».

Ετσι, «στην παρούσα πρόσκληση υποβολής προτάσεων καθώς και σε όλες τις μελλοντικές προσκλήσεις καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος (μέχρι το 2013), σχέδια που θα εγκριθούν είναι απαραίτητο να καλύπτουν τουλάχιστον δύο από τους τρεις παρακάτω ειδικούς όρους ενεργειών: Ενθάρρυνση της διακρατικής κινητικότητας των εργαζομένων στον τομέα του πολιτισμού, ενίσχυση της διακρατικής κυκλοφορίας των πολιτιστικών και καλλιτεχνικών έργων και προϊόντων, ενθάρρυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου». Πρόκειται καθαρά για «πολιτιστική» εφαρμογή των κεφαλαιοκρατικών ελευθεριών κίνησης εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού, που στην πράξη σημαίνουν νέα δεσμά για την εργατική τάξη και τους λαούς των κρατών -μελών.

Οσο για την «ενθάρρυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου», να θυμίσουμε ότι διανύουμε το σχετικό αφιερωματικό «Ετος» της ΕΕ και ότι δεν πρόκειται παρά για ένα ακόμη ιδεολόγημα των μονοπωλίων για να εμπεδωθούν «αξίες» της ΕΕ όπως η «κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα», ως απαραίτητες προϋποθέσεις για να λάβει χώρα με τις όσο το δυνατόν μικρότερες συνέπειες η κλιμακούμενη επίθεση του κεφαλαίου στην εργατική τάξη. Αλλωστε, ο Κοινοτικός επίτροπος για τον πολιτισμό, Γιαν Φίγκελ, εγκαινίαζε τον περασμένο Γενάρη το «Ετος διαπολιτισμικού διαλόγου» με τη χαρακτηριστική φράση: «Οι μπίζνες δεν αρκούν για να κρατήσουν τους Ευρωπαίους ενωμένους»!

Η χρηματοδότηση αφορά σε προτάσεις με 12μηνη και 24μηνη διάρκεια και θα αφορά τόσο ενδο-κοινοτικές πολιτιστικές συνεργασίες όσο και συνεργασίες με τρίτες χώρες στις οποίες η ΕΕ ρίχνει ιδιαίτερο βάρος. Η χρηματοδότηση δε θα μπορεί να υπερβαίνει το 50% του προϋπολογισμού κάθε πρότασης. Πάντως, ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες, το πρόγραμμα μάλλον δεν αφορά καθόλου σε νέους δημιουργούς ή ομάδες τους, αφού η ΕΕ λέει ότι «οι αιτούντες και οι συνδιοργανωτές πρέπει να είναι δημόσιοι ή ιδιωτικοί πολιτιστικοί οργανισμοί με νομική υπόσταση, των οποίων η κύρια δραστηριότητα αφορά κυρίως τον πολιτιστικό τομέα. Πρέπει να συμμετέχουν τόσο στο σχεδιασμό, όσο και στην υλοποίηση του σχεδίου και να παράσχουν ουσιαστική και σημαντική χρηματική συνδρομή στον προϋπολογισμό του σχεδίου». Δηλαδή πρέπει να έχουν (ή να βρουν από «χορηγούς») τα μισά χρήματα και τα άλλα μισά να τα βάλει η ΕΕ. Το θέμα όμως είναι ότι η μικρότερη χρηματοδότηση δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 50.000 ευρώ. Αρα υποχρεούνται οι ενδιαφερόμενοι να προτείνουν σχέδιο που να είναι το διπλάσιο αυτό του ποσού. Πόσοι νεανικοί φορείς μπορούν να το κάνουν αυτό; Αλλά και αν τα καταφέρουν, πάλι το «προϊόν» τους θα πρέπει να είναι «συμβατό» με τα αντιδραστικά ιδεολογήματα των χρηματοδοτών.