Μόνο που εμείς, ως «βάρβαροι» που είμαστε, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη σε τι συνίσταται η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αναλογική και την ψηφιακή τηλεόραση.
Πρόκειται μήπως να ενημερωνόμαστε καλύτερα και πληρέστερα, επειδή οι κάτοχοι των ψηφιακών συχνοτήτων θα προσπαθούν να συμβεί κάτι τέτοιο;
Θα προβάλλονται ίσως οι συλλογικές διεκδικήσεις των εργαζομένων (και όχι οι «ατομικές καταγγελίες» που μας τις δείχνουν ενίοτε ως «λαϊκό μελό»);
Είναι πιθανό να ακούσουμε κάποιο - πραγματικό - ρεπορτάζ για τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τις εταιρείες παραγωγής πετρελαιοειδών, τις κοινοπραξίες των μεγάλων έργων, τους μεγαλο-εκδότες ή τους εφοπλιστές;
(Δηλαδή γι' αυτούς που είτε κατέχουν τα ΜΜΕ, είτε πληρώνουν το μεγαλύτερο μέρος της διαφημιστικής δαπάνης;)...
Λέτε στις προεκλογικές περιόδους να μη δαπανάται όλος ο τηλεοπτικός χρόνος για τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, αλλά να προβάλλονται οι θέσεις όλων των κομμάτων;
Πρόκειται μήπως να περιοριστούν τα τηλεσκουπίδια, οι παραπλανητικές διαφημίσεις, οι εκπομπές εξευτελισμού ανθρώπων και να μην κυριαρχείται το τηλεοπτικό πρόγραμμα από αμερικανικές ταινίες (συνήθως β' και γ' διαλογής);
Ενδεχομένως θα τηρηθεί καμιά... συλλογική σύμβαση εργασίας στις τηλεοπτικές εταιρείες και στους «υπεργολάβους» τους;
Να υποθέσουμε τέλος πώς με την ψηφιακή τηλεόραση θα μάθουμε επιτέλους ποιος ακριβώς κατέχει το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών αυτών;
Επειδή ο υπουργός Επικρατείας δεν είπε κουβέντα για τα παραπάνω, όπως καταλαβαίνετε το υποτιθέμενο «δικαίωμα» στην ενημέρωση θα συνεχίσει να υπονομεύεται στο άμεσο μέλλον.