Τη «σοδειά» από τις επαναπατρισμένες αρχαιότητές της, κυρίως από το γνωστό - λόγω αρχαιοκαπηλικών υποθέσεων - αμερικανικό μουσείο Γκετί, θα παρουσιάσει από το Σεπτέμβρη και μέχρι το Δεκέμβρη η Ιταλία στο νέο Μουσείο Ακρόπολης, σε μια έκθεση με το χαρακτηριστικό τίτλο «Νόστοι - Επαναπατρισμοί».

Πρόκειται για συνδιοργάνωση των υπουργείων Πολιτισμού της Ελλάδας και της Ιταλίας, χώρες οι οποίες ως γνωστόν πλήττονται από το εμπόριο της πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο της επίσκεψης του Ιταλού προέδρου στα τέλη του ερχόμενου Σεπτέμβρη. Περιλαμβάνει συνολικά 74 αρχαία αντικείμενα που διεκδικήθηκαν και επιστράφηκαν στην Ιταλία από διάφορα μουσεία των ΗΠΑ. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται αττικά μελανόμορφα αγγεία όπως ο «Αμφορεύς» με απεικόνιση της πάλης του Ηρακλή και του Γηρυόνου (540 π.Χ.) και αποδίδεται στον Ζωγράφο του Βερολίνου (επαναπατρίστηκε από το Μουσείο Γκετί), πολλά αττικά ερυθρόμορφα αγγεία όπως ο αττικός Κάνθαρος με επίθετη ανάγλυφη κεφαλή του Ηρακλή (470 π.Χ., επίσης από το Γκετί), αλλά και αρχαιότητες από την Ετρουρία τυρρηνικών εργαστηρίων όπως η Καιρετανή Υδρία με την απεικόνιση της Εξόδου του Οδυσσέα (530-500 π.Χ., από το Μητροπολιτικό Μουσείο της Ν. Υόρκης), καθώς και αντικείμενα από τη «Μεγάλη Ελλάδα» (Ν. Ιταλία, Σικελία) όπως η Απουλική ερυθρόμορφη λουτροφόρος με απεικόνιση του μύθου του Περσέα και της Ανδρομέδας (340-330 π.Χ., επαναπατρισμένη επίσης από το Γκετί).

Επιπλέον, θα συνεκτεθούν και αρχαιότητες που επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα, όπως η «Μαύρη» επιτύμβια στήλη από τη Βοιωτία με εγχάρακτη παράσταση πολεμιστή και επιγραφή «ΑΘΑΝΙΑΣ» (κλασικών χρόνων, από το παράρτημα του Γκετί στο Μαλιμπού), ο κορμός κόρης από την Πάρο (530 π.Χ., Γκετί Μαλιμπού), η μαρμάρινη ενεπίγραφη επιτύμβια λήκυθος με ανάγλυφη παράσταση δεξίωσης μεταξύ όρθιας και καθιστής γυναικείας μορφής (Α΄ μισό 4ου αι. π.Χ., επαναπατρίστηκε από τη Βασιλεία της Ελβετίας) κ.ά.

Η έκθεση είναι σε κάθε περίπτωση ενδιαφέρουσα, ανεξάρτητα από το γεγονός των προφανών «συμβολισμών» (αρχαιοκαπηλία, νέο Μουσείο Ακρόπολης, Γλυπτά Παρθενώνα) και τις προθέσεις των δύο κυβερνήσεων να δείξουν ότι «κάτι κινείται». Αλλωστε, στην πραγματικότητα, αυτό που «κινείται» είναι περισσότερο μια διπλωματική αναδίπλωση «κραγμένων» για την εμπλοκή τους στην αρχαιοκαπηλία ιδρυμάτων (όπως το Γκετί), τη στιγμή που η εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς προωθεί το ξεπούλημά της στο κεφάλαιο και μέσω θεσμοθετημένων οδών...