«Η Βροχή είχε κοπάσει. Ενας ήλιος, γερτός ελαφρά προς το μεγάλο βουνό, φώτιζε πλάγια τους λόφους και το φαράγγι. Πράσινες και χρυσές ανταύγειες, γαλάζιες και γκρίζες σκιές, έζωναν τα δέντρα και τους βράχους, πουλιά ακούγονταν χαρούμενα από τους ποταμούς. Μια ευτυχία πλημμύρισε τα γερασμένα σωθικά μου. Πέρα από τη θάλασσα, ανέβαιναν αχνοί και λευκοί καπνοί από τη χώρα... Από κείνο το ταξίδι κρατώ πιο πολύ την εντύπωση που μου 'χε κάνει η χώρα. Σφιγμένη στα χοντρά της ενετικά μπεντένια, ετοιμαζόταν για τον απογευματινό καφέ. Αυλές με ιβίσκους και φούλια, γαρδένιες κι αγγελικές, η δροσιά των πηγαδιών και των κισσών, τα φλύρα σοκάκια με τους αιχμηρούς μιναρέδες, εκείνα τα μαρμαρωμένα, οθωμανικά κυπαρίσσια που τρυπούσαν το φωτεινό ουρανό». Η ιστορία της ερήμωσης ενός παραδοσιακού χωριού της μεταπολεμικής Κρήτης μέσα από την αναθύμηση της ζωής του τελευταίου κατοίκου του. οι παραδόσεις και οι αξίες ενός κόσμου αγνού ακόμα ανατρέπονται από το πνεύμα του «μοντερνισμού» που παρουσιάζεται με την πιο γυμνή και προσχηματική μορφή του τουριστικού μετασχηματισμού του χωριού. Ενας έρωτας, τέλος, ανεκπλήρωτος που χρησιμοποιείται για τη διαφυγή του μυστικού μιας απάτης κι ενός εγκλήματος που μένει χωρίς τιμωρία. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».