«Ο κόσμος πρέπει να είναι πολυπολικός. Η μονοπολικότητα είναι απαράδεκτη. Η κυριαρχία ενός ανεπίτρεπτη. Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε μια παγκόσμια τάξη όπου όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια χώρα, έστω τόσο σοβαρή και με τόσο κύρος όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ενας τέτοιος κόσμος είναι ασταθής και εγκυμονεί συγκρούσεις (...) προτεραιότητα για τη Ρωσία είναι η προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας των πολιτών της, όπου και αν βρίσκονται, όπως επίσης και της επιχειρηματικής της κοινότητας εκτός συνόρων» (η δήλωση του Ρώσου Προέδρου Μεντβιέντεφ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Καμία μεγάλη δύναμη δε θα μας ευνοήσει λόγω καλής πρόθεσης, θα το κάνει μόνο αν εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της. Οπου μας συμφέρει θα πάμε με τη Ρωσία, όπου βολεύει θα κρυφτούμε πίσω από την πλειοψηφία της ΕΕ και όπου μπορούμε θα κρατήσουμε ισορροπίες με τους Αμερικανούς. Σε καμία περίπτωση όμως δε θα πρέπει να μας θεωρούν δεδομένους, ούτε οι Αμερικανοί, ούτε όμως και οι Ρώσοι. Γιατί όσο ενοχλεί η μονότονη παραίνεση Μπράιζα ή Φριντ για ψύλλου πήδημα, άλλο τόσο ενοχλεί και η αλαζονεία ορισμένων εντόπιων Ρώσων διπλωματών που θυμίζει... Πιούριφοϊ α λα Ρούσκα» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Τέρμα το 8ωρο - ζήτω τα μπόνους (...) νέους τρόπους για να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να αντισταθμίσουν τις πολλές ώρες απασχόλησης αναζητούν οι επιχειρήσεις, με δεδομένο ότι στην πράξη έχουν καταργηθεί αρκετές από τις "κατακτήσεις" των εργαζομένων (...) στις ΗΠΑ το 50% της ετήσιας αμοιβής των στελεχών μιας επιχείρησης προέρχεται από τις μεταβλητές αποδοχές, δηλαδή τα κίνητρα. Στην Ευρώπη το αντίστοιχο ποσοστό πέφτει στο 30%, ενώ στην Ελλάδα είναι ακόμη χαμηλότερα 20% για τα στελέχη και μόλις 10% για τους εργαζόμενους» (το ρεπορτάζ στα ΝΕΑ).