Είκοσι έξι χρόνια συμπληρώνονται αύριο από το θάνατο του Μάνου Λοΐζου, του σπουδαίου συνθέτη, που στη σύντομη ζωή του πρόσφερε μια μεγάλη σε ποιότητα δημιουργία, που παραμένει ζωντανή και συνεπαίρνει με την ίδια δύναμη εδώ και χρόνια... Στον εμπνευσμένο μελωδό είναι αφιερωμένη η εκπομπή «δεν άνθισαν ματαίως»... με την Σοφία Αδαμίδου που θα μεταδοθεί απόψε στις 23.00 από τον «902 TV».

Στο πρώτο μέρος. που προβάλλεται σήμερα, μιλούν, ο στενός συνεργάτης και φίλος του Φώντας Λάδης (στιχουργός, δημοσιογράφος και εκδότης) και ο Θανάσης Συλιβός (διευθυντής του μουσικού περιοδικού «Μετρονόμος» και συγγραφέας του βιβλίου για τον Μάνο Λοΐζο, από τις εκδόσεις «Σύγχρονη εποχή»).

Στο δεύτερο μέρος που θα προβληθεί την επόμενη Τρίτη 23/9, μιλούν, ο φίλος και συνεργάτης του Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής.

Ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε όχι μόνον εμπνευσμένος μελωδός, αλλά και συνειδητοποιημένος διανοούμενος, ο οποίος τοποθετούσε πάντα τη δουλιά του απέναντι στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής του. Με το τραγούδι και τη στάση ζωής του, έπαιρνε θέση απέναντι στην καταπίεση, στην αδικία, στον κοινωνικό ρατσισμό. Στρατευμένος δημιουργός, ταγμένος στη μαρξιστική, κομμουνιστική ιδεολογία, έκανε όπλο το ανεξάντλητο ταλέντο του, στον αγώνα του για έναν καλύτερο κόσμο. «Το πιο σπουδαίο είναι ότι η στρατευμένη τέχνη είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά», έλεγε.

Το πέρασμα του χρόνου δε στάθηκε ικανό να τον βγάλει από τη σκέψη, από την καρδιά μας. Ο Μάνος συνεχίζει να μας λείπει πολύ. Ισως γιατί το γκρίζο καλύπτει ολοένα και περισσότερο τον πολιτισμό μας, στερώντας το οξυγόνο της δημιουργίας, σκοτεινιάζοντας τον «ορίζοντα». Η φυσική απουσία του όλα αυτά τα χρόνια δε μείωσε στο ελάχιστο την ανάγκη μας να ανατρέχουμε στα μοναδικής ομορφιάς τραγούδια του. Ο Μάνος της Επανάστασης, της Ανθρωπιάς, της Αμφισβήτησης, της Καταγγελίας, του Ερωτα και πάντα του Λυρισμού είναι εδώ. Μέσα από τις δεκάδες μελωδίες του, που συνεχίζουν να προσφέρουν δυνατές συγκινήσεις, να συνεπαίρνουν, να δίνουν μερτικό στο όνειρο...

«Ενα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα...», έχει χαρακτηρίσει τα τραγούδια του ο ομότεχνος και φίλος του Χρήστος Λεοντής - «τραγούδια γεμάτα υγεία, ανθρωπιά και συμπαράσταση σ' όλα τα ανθρώπινα αισθήματα, όποιας στιγμής και χρόνου».