Ρώτησε, κάποιος, με αφορμή τη χρεοκοπία της αμερικανικής πολυεθνικής τράπεζας Lehman Brothers (ΛεΜάν) (η διοίκηση της οποίας ζήτησε από τις αρμόδιες αρχές να την κηρύξουν σε πτώχευση): Αν είχα πάρει δάνειο από τη ΛεΜάν, θα έπρεπε να χαίρομαι; Υπάρχει περίπτωση να γλιτώσω την πληρωμή των δόσεων που αναλογούν στο ανεξόφλητο υπόλοιπο του δανείου μου;

Η απάντηση, σε όσους έχουν παρόμοιες απορίες, είναι λακωνική. Οχι, δεν πρέπει να χαρείτε, γιατί πριν χρεοκοπήσει η ΛεΜάν - όπως και οποιαδήποτε τράπεζα - έχει μεταβιβάσει («πουλήσει») σε άλλη ή άλλες τράπεζες, το χαρτοφυλάκιο με τα ανεξόφλητα δάνεια (στεγαστικά, καταναλωτικά κλπ.) καθώς και άλλες απαιτήσεις από τους πελάτες της.

Σε αντίθεση με τους δανειολήπτες - που δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε - θα πρέπει να ανησυχούν όλοι εκείνοι, που είχαν τοποθετήσει το υστέρημά τους ή τα κεφάλαιά τους σε μια τράπεζα χρεοκοπημένη, όπως η ΛεΜάν. Και πρέπει να ανησυχούν, γιατί είναι βέβαιο, πως θα χάσουν - αν όχι ολόκληρο - σημαντικό μέρος των χρημάτων, που είχαν αποταμιεύσει στη Λε Μάν.

Βλέπετε, το καπιταλιστικό σύστημα φροντίζει, τα σπασμένα των κρίσεων (είτε πρόκειται για χρεοκοπίες τραπεζών και άλλων επιχειρήσεων, είτε για αυξήσεις των διεθνών τιμών κλπ.) να τα πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι, με το ροκάνισμα των λαϊκών αποταμιεύσεων, την επιβολή νέων φόρων, μαζικές απολύσεις κλπ.