Associated Press

Τα τρόφιμα που υπάρχουν στη Γάζα δεν επαρκούν για τις ανάγκες των ανθρώπων

Στόχος δολοφονικής απόπειρας μπροστά στο σπίτι του έγινε, τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών και ακαδημαϊκός Ζέεβ Στέρνχελ, γνωστός πολέμιος του εποικισμού και των σκληρών μέτρων σε βάρος των Παλαιστινίων. Ο 73χρονος Στέρνχελ τραυματίστηκε ελαφρά από εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί στην εξώπορτά του, ενώ στο σημείο βρέθηκαν προκηρύξεις που υπόσχονταν αμοιβή 1,1 εκατομμύριο σέκελ (320.000 δολάρια) σε όποιον δολοφονήσει ένα μέλος της φιλειρηνικής ισραηλινής οργάνωσης «Peace Now», που καταγγέλλει διαρκώς την πολιτική του εποικισμού.

Ο Ισραηλινός καθηγητής, που ειδικεύεται στην ιστορική μελέτη του φασισμού, είχε δεχτεί και στο παρελθόν απειλές καθώς στηλίτευε δημοσίως και μέσα από την τακτική του αρθρογραφία στην εφημερίδα «Χααρέτζ» την ισραηλινή πολιτική απέναντι στους Παλαιστινίους. Υπενθυμιζόταν, δε, ότι ανάλογο κλίμα είχε διαμορφωθεί το 1995 και κατέληξε στη δολοφονία του τότε πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν, στις 4 Νοέμβρη, την πρώτη πολιτική δολοφονία στο Ισραήλ που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Το 1983, μέλος της οργάνωσης «Peace Now» σκοτώθηκε από χειροβομβίδα που ακροδεξιοί έριξαν σε αντιπολεμική διαδήλωση.

Την απόπειρα δολοφονίας του Στέρνχελ καταδίκασε το σύνολο του ισραηλινού πολιτικού κόσμου, αν και εκπρόσωποι της ακροδεξιάς έσπευσαν να καταδικάσουν και τις απόψεις του. Η διάδοχος του πρωθυπουργού Ολμέρτ, Τζίπι Λίβνι, έκανε λόγο για «απαράδεκτη ενέργεια», ενώ ο πρόεδρος της Ισραηλινής Ενωσης Πολιτικών Επιστημών, καθηγητής Γκίντεον Ντόρον, επέστησε την προσοχή ότι η επίθεση αυτή αποτελεί «πλήγμα κατά της δημοκρατίας και απειλή κατά της ελευθερίας του λόγου». Ο ίδιος ο Στέρνχελ εκτίμησε ότι αν ο δράστης δεν είναι διαταραγμένος, τότε η επίθεση αποτελεί δείγμα ταχείας αποσύνθεσης της ισραηλινής δημοκρατίας.

Ως «πλήρη αποτυχία» παρουσιάζουν 21 οργανώσεις αρωγής που δραστηριοποιούνται στα παλαιστινιακά εδάφη τα αποτελέσματα της πολιτικής του διαμεσολαβητικού Κουαρτέτου (ΕΕ, ΟΗΕ, Ρωσία, ΗΠΑ). Οι οργανώσεις υπογραμμίζουν ότι κανένας από τους διακηρυγμένους στόχους της σύστασής του (βελτίωση της καθημερινότητας των Παλαιστινίων, ξερίζωμα των εποικισμών, τερματισμός των αποκλεισμών) δεν έχει επιτευχθεί, ενώ, αντίθετα, η κατάσταση γίνεται χειρότερη μέρα με τη μέρα. Οι οργανώσεις καταλήγουν ότι υπό τις συνθήκες αυτές, αν δεν υπάρξει αλλαγή, δεν υπάρχει λόγος ύπαρξής του.